Koning Adam

[p. 202]

L

- Vader, vader wat wil die stoet van sombere menschen?

- Dat zijn de Kaïnieten, zij begraven hunnen vader.

- Breng mij vanhier. Ik ben bang!

- Bang? Waarom hen vreezen, mijn zoon. Laten wij ons stellen aan den weg, waar zij langs gaan, om hen te trotseeren.

- Ziet! met duizenden, duizenden zijn zij.

- Het slechte zaad teelt het weligst, moet ge denken.

- Wij zouden er kwaad bij staan, wanneer zij niet met zooveel duizenden waren. Wie smeedde ons kuras, bouwde ons brood, naaide onze kleeren, timmerde onze huizen?

- Zoo gezien, deed Kaïn een weldaad met zijn broeder te vermoorden. Hij gaf ons een reden, scheiding te maken tusschen ons en hen.

- Dat is lang geleden. Zeer lang geleden. Wie weet of Kaïn wel zijn broeder vermoordde?

- Dat is een geloofsartikel. Wij moeten er niet aan twijfelen. Waar bleven we, indien we onze zekerheid op losse schroeven zetten!

- Bovendien heeft hij, zegt men, het zelf erkend.

- Het is verkeerd zulke dingen te onderzoeken. Twijfel maakt zwak. Twijfel verwoelt als een mol den bodem, waarop onze inzettingen steunen. Wij moeten het fundamentin zijn wezen laten, dat zijn we aan de inzetting zelf verplicht. Kaïn heeft Abel vermoord. Indien niet: hij hebbe hem vermoord.

[p. 203]

- Zeer juist! Zeer juist! Het huis staat op palen in den modder. Jammer voor hem die paal is! Tant pis!

- Ik zou er geen willen zijn, om alles ter wereld niet. Maar gelukkig zijn zij talrijk, zoo staat ons huis sterk.

- Het gezag doet er verkeerd aan, die menschen hun gang te laten gaan. Deze samenscholing bederft het genot van de wandeling. Dit is een slecht begin van Seth's bestuur.

- Seth gaf een lief ding zoo hij 't kon verhinderen. Zij doen niets, dat gaat tegen de wet. Zij begraven hunnen vader.

- Dan moet de wet worden veranderd. Niet aan iedereen kan maar veroorloofd worden zijn vader te begraven. Deze begrafenis stelt haast Adam's begrafenis in de schaduw.

- Bah! Zij hebben geen helmen en pantsers, zij hebben geen speren, geen zwaarden, geen tijgervellen, zij hebben geen wagens om te rijden, geen ossen, geen steigerende paarden. Wat vreest ge van deze zuurkijkende verschoppelingen?

- Vreezen niets. Maar er gaat een zekeren indruk van uit. De menschen, bij zooveel tegelijk, gaan zich voelen. Ik houd van meer bescheidenheid.

- Voor hèn!

- Bescheidenheid is een deugd voor wie bescheidenheid het best past.

- Zoo is het! Naar mijn geest gesproken.

- Daar komt eindelijk de baar.

- Zij wordt gedragen door mannen. Bah! Zij wordt gedragen door mannen.

- 't Lijkt of zij 't een heilige handeling vinden, hem zelf te dragen naar het graf.

- Poeh! Dat is de grootste eer die zij Kaïn bewijzen kunnen. Wie met de handen werkt,

[p. 204]

rekent die het aanzienlijkst deel van zijn lichaam. Zie de groote, groffe knuisten.

- Maar sterk destemeer.

- O, ze dragen minstens zoo goed als ezels of ossen.

- Ik moet bekennen dat het me wat dòet!

- O, 't is aardig, zeker.

- Het heeft een zekere wijding. Er is in hun zwijgend schrijden iets plechtigs. Men kan niet bepaald zeggen wat, maar het roert de ziel.

- Pas op, dat ze u niet houden voor een Kaïniet.

- Een plebejisch gevoel, met duizend vermenigvuldigd, kan toch menschelijk werken.

- Ik zou het als schoonheid willen zien.

- Philosoof!

- Aestheet!

- De vrouwtjes! Welja, ze hebben zelfs hun vrouwen niet thuis gelaten.

- Een lieve attentie voor ons.

- En......?

- Ik wist niet dat dat slechte bloed zulke prachtvrouwen teelde.

- Geneer je niet. Maar denk een beetje om mijn fatsoen.

- Zie die daar! Wat 'n oogen, wat 'n lichaam!

- Als je deze ziet, zijn onze vrouwen te zoet.

- Geef niet af op onze nymphen. Ze dansen, ze spiegelen zich, ze......

- Juist. Ze voeren niets uit. Ik zou ervoor zijn - dit in aanmerking genomen - dat ze gingen werken.

- Pas op je hart!

- Het moest mogelijk zijn. Ik gaf voor die prachtige, struische meid de helft van m'n leven.

- Hou de helften bij elkaar. Je encanailleert je.

[p. 205]

- En nog geen eind aan den optocht! Nog in lange geen eind. Mannen...... vrouwen...... ook de kinderen. 't Is of ze er allen zijn.

- Er zit iets dreigends in dat getal.

- Getal vraagt groepeering.

- Wie groepeering brengt, bezit de macht.

- Dat duurt nog.

- Ja, dat duurt nog. Onzen tijd wel uit. - Laten we 'n borrel pakken op Seth's gezondheid.

- Seth? - Seth had die demonstratie moeten verbieden. Daar blijf ik bij.