Christelicke bedenckinge over het wel-gereformeerde Christelick gheloof

[p. XXX]

Lof-Ghedicht.

AL ist dat wy om laegh hier op der Aerden leven,

Nochtans so moet het Hert ten Hemel opwaerts swevé,

VVel salich is die mensch, die in dit Tranendal

Syn Schepper kent, en eert, end lief heeft boven al.

Die 't Schepsel admireert, maer 't aerdtsche vander Aerden
Verfoeyt, als ydelheyt, als stof van geender waerden.

[p. XXXI]

 

Die inde wereldt leeft, end haer niet ver der mindt,

 

Als dat hy daer in stof tot Godes eere vindt.

 

Siet aen de Heer Brugman, ghy zyt hem wel betreden

 

De Aerde, maer zyn Geest is daer niet meê te vreden,

 

Siet waer hy niet en vlieght, het doelwit van syn lust,

 

Dit Boeckjen wyst het uyt, 't is Godt daer't al in rust.

 

Heer Brugman waerde Vriendt, Godt geeft dat wy allsamen

 

Met u dees Hooghste eer oock mogen soecken Amen,

 

Godt geef dat wy met u van d' Aer de mogen gaen,

 

End altyt nae het lof der Grooten Schepper staen.

O HILICIO

Jacobus Thysius.