Uitbreiding over honderd leerzaame zinnebeelden

[p. 130]

Het vyf-en-zestigste zinnebeeld.

IK ZAL GAAN DAAR GY MY HEENEN STIERT.

[p. 131]

Op het LXV^ste Zinnebeeld.

't Gewillig Paard hier voortgeleid
Door eene Hand, is steeds bereid

Te gaan waar heen men 't wende.

ô Schets van een gelaten hert,
Dat steeds hoe zeer gedrukt door smert,

Door rampspoed en elende

Zichzelf bezit in lydzaamheid;
Dat wel van droefheid zucht en schreit,

Doch nooit zal murmureeren;

Dat God zo wel voor 't kwaad als 't goed
Geduurig pryst, en welgemoed

Zich door de hand des Heeren

Geleiden laat en vast vertrouwt
Dat Hy die alles hier beschouwt,

't Zy in, 't zy na dit leven,

Zyn rampen door 't genadeloon
Verzoeten zal voor 's Hemels troon.

Wat is hy hoog verheven

Die dus bestaat! Maar die in 't leed
Steeds wrokt, en zynen pligt vergeet

Door wraak, verzwaart zyn zonden.

Een buigzaame aart vind troost en heul:
Maar 't ongeduld verstrekt een beul,

Die zout wryft in de wonden.

Gelukkig is een stille ziel
Die nooit van 't weêrloos spoor verviel.