Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

WAt dienter op beloft ghestoft? / Elck een kan wijs zijn van beloft.

Een goed woord, wel te voor bezint, / Altijds een goede plaetse vint.

Daer over-vloet van woorden is, / Daer gaet het met de wijsheyd mis.

Daer het herte vol van is, / Daer van gaet de mond ghewis.

Een woord is wind, Dat niet en bint.

Een man die wandelt naer behoort, / En is niet beter als zijn woord.

Een troostigh woord verlicht de smert, / Als medecijn van 't droevigh hert.

Hy heeft de hinne toe-ghezeyt, / Al eer het ey noch was gheleyt.

Op een beloft, Niet veel en stoft.

Veel beloven, adelt wel, / Houden dat is boere-spel.

't Is koop-lien of wel boeren-werck, / Wat datmen zeght, te houden sterck.

Beloft maect schult, Maer hebt ghedult.

De woorden zijn van groot belangh, / Zy zijn den mensch oock spijs en dranck.

Een goed woord vind een goede steed, / Als 't op zijn tijd wel wort besteedt.

Een woord gheseyt met zachtigheyd, / De gramschap veeltijds neder-leyt.

Een vriendelijcke groetenis, / Voor heete gramschap water is.

Een onreyn woord, al luyt het zoet, / 't Is 't merck van een onreyn ghemoed.

Die borght, betael, 't zy vvaer hy 't hael.

En zijt niet licht voor yemant borgh, / Indien ghy vry wilt zijn van zorgh.

De vvoorden gaen niet in het lijf, / Al gaen zy zoo vvat hard en stijf.

Schoone woorden voor het meel, / Die en kosten niet zeer veel.

. . . . doen en zegghen, / Verre van malcander legghen.

Doet gheen belofte kleyn noch groot, / Zoo langh ghy schut en beeft in nood.

Belofte wect de traegheyd op, / En maect oock zacht een harde kop.

Hy gheeft de dochter al een man, / Eer zy gheboren wezen kan.

Beloften al te veel en groot, / Die blyven onder weghe doot.

Vuyle reden, Vuyle zeden.

Beloft vervult, Wan 't is een schuld.

Elck een kan rijck zijn van beloft, / Maer dat hy daer van niet en poft.

Hy is niet vvel bevvaert van hooft, / Die boven zijne macht belooft.