|
| |
| |
| |
Swijghen.
| HOud dat voor een voorzichtigh man, / Die van zijn zaecken swijghen kan. |
| Die niet en zeght, Niet teghen-vecht. |
| Die niet en spreeckt, op dat-men vraeght, / Ghenoeghsaem daer consent in-draeght. |
| Die niet ont-kend, Die draeght consent. |
| Die niet en zeght, of teghen-gaet, / Hy staet ghenoegh toe, metter daed. |
| Het is een man van wijs beleyt, / Die niet van zijn secreet en zeyt. |
| Op een die swijght, wel let en past; / En op een hond, die niet en bast. |
| En weet niet altijds, vvat ghy weet, / Maer gheeft uw lipp' een stille beet. |
| Vergheefs wert veel cieraeds gheeest, / Gheswijgh verçiert de vrouwen meest. |
| De stille waters zijn bevonden, / Te hebben veeltijds diepe gronden. |
| De motte doet veel schaed in 't laken, / Al zonder eenigh rucht te maken. |
| Stille vvaters diepe zijn, / Zonder uytterlicke schijn. |
| Daer 't water hoogh en diepe gaet, / Het schijnt dat 't daer meest stille staet. |
| Volle vaten bommen niet, / Alsmen daer niet uyt en ghiet. |
| Diepe waters meest beducht, / Die en maken gheen gherucht. |
| |
| |
| Swijghers zijn veel meer te schrommen, / Als de schreeuwers, die veel rommen. |
| Daer de beeck is diepst van al, / Daer is verr' het minst gheschal. |
| Van 't stille water wacht u wel, / Want 't felle dat verloopt zeer snel. |
| Daer 't water zoet en stille loopt, / Daer is het diepst op een ghehoopt. |
| 't Is 't beste gheld, dat niet en klinct, / En 't beste goud, dat niet en blinct. |
| De stille zeugh' eet al den draf, / Daer d'ander' niet en krijghen af. |
| Als 't schaepje bleet, 't verliest een beet, / 't Is best, dat 't dan in stilheyt eet. |
| 't Is van ouds al, datmen riep, / Stille waters, veeltijds diep. |
| Wie can verbieden, dat de hond / Niet bass' en huyle met de mond? |
| Een zieckt of droefheyd, diemen berght, / Wert niet ghenezen, maer gheterght. |
| Die svvijght en denct, Wert niet ghekrenct. |
| Die denct en swijgt, Geen ondanck crijgt. |
| Stil ghesvveghen en ghedacht, / Heeft noyt yemand schae' ghebracht. |
| Een wijs man, die beschuldingh krijght, / Verandwoordt zich oock, als hy swijght. |
| Wilt ghy, dat ick vvat svvijghe stil, / Svvijgh eerst, zoo krijghtje gansch u vvil. |
| . . . . Wie is de man, / Die yders mond toe-stoppen kan? |
| |
| |
| Gheen mensch, of cleyn of groot van macht, / En draeghter straf van zijn ghedacht. |
| Gheen konst zoo qualick wert gheleert, / Als swijghen, voor die veel verkeert. |
| Svvijghen is een edel deughd, / Die met eere vvert gheheught. |
| Wanneer hy spreeckt, al ist niet sterck, / Zoo kraeyt de haene op de kerck. |
| Hy ziet, of hy niet een en cond, / Of oock geen tongh hadd' in de mond. |
| Swijght, dat ghy wilt, dat ander swijgh. |
| Tand voor tongh, is goed devijs. |
| Het swijghen is een groot cieraed, / Dat best voor al de vrouwen staet. |
| Een man zich zelven eer verkout, / Als zich vervvermt, 't zy jonck of oud. |
| Gheen konst of ambacht swaerder valt, / Als stil te swijghen, daer men kalt. |
| Hy magh vvel swijghen van 't ghelach, / Die heel vry daer af commen magh. |
| Een man die swijght, en niet en melt, / Uw wooningh verre van hem stelt. |
| De luymend' Katten zijn niet bot, / Zy halen 't vleysjen uyt de pot. |
| Een goed gheswijgh / Dempt quaed ghekijf. |
| Die niet can swijghen, dat hy hoort, / Kan oock niet spreken, zoo 't behoort. |
| Ghedachten, diem' in 't hert bewaert, / Zijn tol-vry, al van ouds verklaert. |
| |
| |
| Men can vvel dood een zake svvijghen, / Maer met ghekijf niet dood vvel krijghen. |
| Een dwaes die lijdt, en weynigh spreeckt, / Zijn zotheyd nerghens uyt en leeckt. |
| Wanneer een zot gans niet en spreect, / Zijn zotheyd niet licht uyt en breect. |
| Dat hadd' een klapper haest ghezeyt: / Maer oock een zot wel haest beschreyt. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd