Nieuwe wyn in oude le'erzacken

Goud. Gheld. Goed.

HEt gheld is in zijn zelven goed, / Als 't niet en heerscht in ons gemoed.

Wat isser zoeter voor de mensch, / Als gheld te hebben naer zijn wensch?

Een wijs man, altijds even vry, / Houdt rijckdom onder slaverny.

Een goud vertoogh, Verblijdt de oogh.

Het goud vermaeckt het hert en oogh, / En is gheacht by leegh' en hoogh.

Goud aen den hoeck, Dat vanght de snoeck.

Die goud heeft, en niet is verblijdt, / Is veegh, en 't eynde van zijn tijd.

Het gheld is als een fijne vonck, / Die liefd' ont-steect, als op een spronck.

O weerdigh goud! ô zoete munt! / Die 't herte zoo vermaken kundt.

Het goud, wanneerm' het heeft naer wensch, / Is herten-zalve voor de mensch.

Het goud verbindt de sterckste lien, / Wanneer het maer en wert ghezien.

'T goud is de vrucht, die ons can voen, / Zijnd' altijds rijp, en nimmers groen.

[p. 407]

Het goud, dat alle oogh verblijdt, / En komt noyt buyten stond of tijd.

Wie kan verwerpen 't lieve goud, / Als 't in de handen wert ghedouwt.

Het goud is tolck van wet en gloss', / Die 't anders vat, die gaet heel los.

Te crijghen yet, gheen zoeter dingh, / Al ist by wijze lien, gheringh.

Het goud dat heeft veel meer gheweld, / Als Hercules, dien grooten held.

Hoe stercken held, Hy wijct voor 't gheld.

Het goud ghezien, Verblindt de lien: / Het wint altijd, Met wien het strijdt.

Die maer met gheld is wel verzien, / Gheen straf zal over hem gheschien.

Het gheld, dat is een vremde schicht, / Het quetst altijds het mensch ghezicht.

De vyand op de vlucht gheraect, / Een gouden brugghe voor hem maect.

Den vyand, die op vluchten dinckt, / Een gouden brugghe voor hem bringht.