|
|
|
| |
| | | |
Zang.
Op de verovering van Gent en 't wyken der Fransen.
Stemme: Je vous aimez & je.
Heeft nu zyn' kracht verlooren,
Maar vlugt met stompe spooren,
Hy laat ook zyn' stem niet hooren,
Maar schuilt by zyne oude Hen.
Bebloed van Kam en Oogen,
Hy, door hovaardy bedrogen,
Zich bevond in groot gevaar.
En stelt het op een loopen,
| | | |
En laat het Veld vast open,
Hem lust nu niet meer te stroopen,
In 't naabuurig Vlaanderland.
De Kaasboer zien verscheuren,
Nu zit hy ontbloot te treuren,
Heeft hy by Gent verlooren;
Durft hy zich niet laaten hooren,
Maar blyft schuilen in zyn kouw.
En treurt met slappe pennen,
Tot smart van al zyn' Hennen,
Zal hy langer zich nu kennen
Hoeden, voor zyn lyfsgevaar.
| | | |
Met zyn' gestolen veêren,
Nu zal hy met weedom leeren,
Wat de Kaasboer al vermag.
De Kaasboer wil niet hooren,
't Is, tok tok tok, verlooren,
Zullen hem in 't bloed doen smooren,
Doof voor al zyn' vlyery.
De Kaasboer brand Viktory,
Verschaft hem duble glory,
En houd steeds in uw' memory,
Dat de Fransche snoetshaan hinkt.
|
|
|
Auteursrechtvrij