|
|
|
| |
| | | |
Zang.
op de verovering der stad Ryssel.
HOe springen nu de Fransen,
Wat leeren zy duytse dansen,
Op eenen Engelschen maat;
Als oude Jaagers knollen,
Maar komen altyd te laat. Maar
Zyn' dapre Fransjes vlugten,
Voor 't zwaard van Prins Eugeen;
Hy riep: vegt voor uw Koning,
En wacht een' goê belooning,
Maar 't hart zonk naar beneên. Maar
Bouflers wou in de Wallen,
Van Ryssel 't Botje gallen,
Maar nu moet hy 't zich schaamen,
Als eertyds binnen Naamen,
Daar hy wierd overmand. Maar
| | | |
Waar is uw' kracht gebleeven,
Loewys, die al uw leeven,
Uw haan, bang voor de tanden,
Des Leeuws der vrye landen,
Kruipt schigtig in zyn nest. Kruypt
Maar laat hy zich verkloeken,
Want Ryssel buygt zich neêr;
Wy zullen moordlust straffen,
En ons haast wraak verschaffen,
Door slagen van 't geweer. Door
Hoe kan de kans verkeeren?
Met recht en rede plukken,
En hem den staart ontrukken,
En brengen zoo ten val. En
Hoe zullen Hollands boeren,
De Mug den bek noch snoeren;
En leggen zoo hun' banden,
Geen Vreêverbond meer breekt. Geen
Ach! waard gy vroeg gesturven,
Wat had gy rust verwurven,
| | | |
Maar nu zyt gy verlaaten,
Van list en van Soldaaten,
En uwe Rykstroon beeft. En
Wy zullen 't volk verlossen,
Van snoô Jesuietsche vossen,
Hun hoogmoed neder vellen,
En Vrankryk weêr herstellen,
Wat kan Boergonje uitrechten?
Hy heeft geen lust tot vechten,
Maar ziet al beevende aan,
Met al zyn' laffe loopers,
Hoe dat de kaas verkoopers,
Met Ryssel stappen gaan. Met
Keur-Beyren moet vertrekken,
Hy zet het op een rekken,
Van Brussel, in den nacht:
La Moth vol schrik en beeven,
Moet Gent weêr overgeeven,
Bevreest voor Neêrlands macht. Bevreest
Daar gaan de Beertjes loopen,
En vry van 't rappig vee,
| | | |
Bekranst ziet met Louwrieren,
Voorbooden van den Vree. Voor-
Vaart voort beproefde Helden,
Van Roofzieke Oorlogspesten,
En sloopt hun' snoode nesten,
Zoo blyft de Vreede in stant. Zoo
|
|
|
Auteursrechtvrij