Max en Maurits

(1922)–Wilhelm Busch– rechtenstatus



[pagina 50]
Laatste streek. Max en Maurits, wee, o wee! Het loopt mis met jullie twee! Waarom moest je nu ook beiden gaten in die zakken snijden? Kijk, daar heb je boer Verhagen, die een zak graan weg wil dragen.
[pagina 51]
Maar zoodra hij voorwaarts stapt, scheurt de zak, en 't graan ontsnapt. Met verbazing op 't gezicht, zegt hij: ‘Hé, wat wordt die licht!’
[pagina 52]
Maar wie ziet hij daar in 't koren? - Max en Maurits zijn verloren! ‘Een, twee, drie, jou beestenpak! 'k Schep je in mijn grooten zak.’
[pagina 53]
Uit den zak klinkt luid geween. Ach, waar gaat de boer toch heen? ‘Molenaar, mijn beste man, maal dat fijn, zoo gauw het kan.’
[pagina 54]
‘Geef maar hier dat grove goed. In den trechter maar, met spoed!’ Krikkrikkrak, krikkrikkrak, gaat de molen met geknak.
[pagina 55]
En hier zie je, hoe ze fijn al tot gruis vermalen zijn. Maar de ganzen happen ze op en verteren ze in haar krop.