Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Verzameld werk. Deel 3 (1975)

Informatie terzijde

Titelpagina van Verzameld werk. Deel 3
Afbeelding van Verzameld werk. Deel 3Toon afbeelding van titelpagina van Verzameld werk. Deel 3

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (5.45 MB)

ebook (4.02 MB)

XML (2.33 MB)

tekstbestand






Editeurs

A. van Elslander

Anne Marie Musschoot



Genre

proza

Subgenre

verzameld werk


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Verzameld werk. Deel 3

(1975)–Cyriel Buysse–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 1196]
[p. 1196]

XVII

Enkele weken later, op een namiddag, tegen avond, kwam madame Carbonnelle heel onverwacht bij de familie Verpoest aanbellen. Zij was opvallend gekleed, als voor een enigszins officieel bezoek; en aan Paulke, die opendeed, vroeg zij op gedempte, ietwat geheimzinnige toon:

- Bonjour, Paulke, est-ce que ta maman est à la maison? Je devrais bien lui causer un moment.

- Oui, madame, antwoordde Paulke, wat onthutst door het plechtig air van madame Carbonnelle. - Entrez, s'il vous plaît, je vais appeler m'man. En, zij leidde de zwaarlijvige, statige dame in het schemerig salon.

Na enkele minuten kwam madame Verpoest, hijgend van het trappenklimmen, binnengewaggeld. Zij was slordig gekleed, bijna als een huis-werkvrouw, en haar gezicht zag blakend rood en glom van transpiratie, alsof zij vóór een hete kachel had gestaan.

- Excusez, madame Carbonnelle, begon zij amechtig, naar haar slordige kledij wijzend. - J'ai juste reçu comme tous les ans mes groseill de la campagne, et j'étais occupée de faire mes confitures avec Marina. Je n'ose presque pas vous donner la main, je suis tellement sal... zei ze, de ene hand achter haar rug verborgen, de andere met de purpergekleurde palm aan haar bezoekster tonend.

- Oh! comme je regrette de vous déranger, madame! veinsde madame Carbonnelle. - Vraiment, si ce n'était pas si urgent, je reviendrais un autre jour.

- Non non, non non, pas du tout, asseyez-vous seulement, Marina saura bien un petit temps seule du chemin avec ça. Qu'est-ce que je puis vous offrir, une tasse de café? Un verre de porto avec une couque?

- Merci, merci, rien du tout, bedankte madame Carbonnelle

[pagina 1197]
[p. 1197]

weer zittend. - Avez-vous une petite demi-heure à m'accorder? Oui?... Eh bien, c'est tout ce qu'il faut et je ne doute pas que nous parviendrons à nous entendre.

Op haar beurt ging madame Verpoest zitten, de rode handen op haar knieën, een vage onrust op 't verhit gelaat.

- La démarche que j'entreprends est assez pénible, begon madame Carbonnelle, met eensklaps heel ernstig gezicht, - mais il le faut bien et j'espère que vous ne me le prendrez pas de mauvaise part.

- Mais, madame, qu'est-ce que c'est tout de même? Vous m'effrayez presque! angstigde madame Verpoest.

- C'est à propos de Florimond, zei madame Carbonnelle.

- A propos de Florimond! herhaalde madame Verpoest nog angstiger.

- Oui; voici: Florimond - je regrette de devoir vous le dire, madame, et, du reste, vous le savez mieux que moi peut-être - a contracté, depuis tout un temps déjà, une liaison assez dangereuse, avec une...

- Oh! mon Dieu! madame, taisez-vous de ça! viel madame Verpoest haar vriendin gans ontsteld-in de rede. - Ça est le clou de mon cercueill, mais comment le savez-vous, madame?

- Par mes fils, zei madame Carbonnelle. - Et justement, c'est là le grave de l'affaire, Florimond a emprunté en différentes fois environ cinq mille francs pour mettre cette fille en chambre. Urbain, qui ne possédait naturellement pas cette somme, m'a fait accroire qu'il en avait besoin pour quelques mois seulement, afin de rembourser une dette qui compromettait son honneur; et moi, à mon tour, pour l'aider, j'ai emprunté cette somme à un autre, moyennant un intérêt excessivement élevé. L'échéance de remboursement étant proche, j'ai demandé à Urbain de me rendre l'argent, qui, ne l'ayant pas encore reçu de retour de Florimond, m'a tout avoué, en ajoutant que Florimond ne possédait plus un sou pour restituer cette somme. Voilà, madame, la pénible nouvelle que je considérais de mon devoir de vous communiquer en vous demandant comment nous allons maintenant nous tirer d'affaire?

- Mais madame tout de même! Mais madame tout de même! Mais madame tout de même! herhaalde voortdurend madame Verpoest, met wijduitgezette ogen van ontzetting op haar

[pagina 1198]
[p. 1198]

stoel als 't ware vastgespijkerd.

- Mais, madame tout de même! Mais madame tout de même! Ha, zie, 't pak mij zu schrikkelijk aan mijn herte da 'k er zoe keune wa van krijge. Ha, 'k ben er compleet mijn verstand van kwijt. Ha, 'k 'n wete nie... 'k 'n wete nie...

Eensklaps maakte madame Verpoest een wanhopig gebaar met haar beide handen ten hemel en barstte in tranen uit.

- Es er giene middel van 't were te geve? insinueerde madame Carbonnelle, zonder veel notitie van madame Verpoests geschrei te nemen.

- O, madame, al dede mij 't vel af, 'k 'n zoe nie keune, snikte de dikke vrouw. - Mon Dieu! mon Dieu! madame! Qu'est-ce que ça va être ici! Qu'est-ce que nous allons devenir?

Maar madame Carbonnelle had een zalvende, geruststellende glimlach op haar lippen.

- Je connais un moyen, un seul, zei ze aanmoedigend.

- Est-ce vrai, madame? Oh! dites, s'il vous plaît! klampte de bedroefde moeder zich aan die laatste hoop vast.

- Voici: Florimond devrait se marier...

- Avec cette fill! schrikte madame Verpoest met grote ogen.

- Mais non! schril-lachte even madame Carbonnelle om madame Verpoests gekke vraag. - Avec une autre, naturellement; une jeune fille d'excellente famillie, une nièce à moi et qui possède une très jolie petite fortune.

- Oh! madame, madame, aarzelde madame Verpoest vaag wantrouwig, niet wetend wat ze van dat ál te mooie voorstel denken moest.

- Tenez, je vais jouer cartes sur table avec vous, zei madame Carbonnelle met een breed gebaar van openhartigheid. - Ma nièce a vingt-six ans. Elle est très bien de sa personne: blonde, un joli teint, de moyenne grandeur et tout à fait bien élevée. Je suis sûre que dès que monsieur Florimond la verra, elle tombera dans son goût. Elle est orpheline de père et mère et possède en chiffre rond une fortune de soixantequinze mille francs en fonds liquides, immédiatement disponibles. En plus, elle a deux oncles de sucre, auprès desquels elle habite et dont elle doit tout hériter. Comme vous voyez, ce n'est pas un parti à dédaigner.

[pagina 1199]
[p. 1199]

- Van woar es ze? woar weun ze? vroeg madame Verpoest met gretige nieuwsgierigheid.

- Te Charleroi, woar da ze geboren es.

- Mais qu'est-ce qu'il y manque alors? drong madame Verpoest aan, overtuigd dat er wel iets aan ontbreken moest.

- Rien, absolument rien.

- Mais pourquoi ce qu'alors elle n'est pas encore mariée? Er moet doar toch wel 'n vlieg op zitte! vorste madame Verpoest achterdochtig.

- Que voulez-vous, madame, la bêtise des hommes, qui ne savent pas apprécier le bonheur qui passe à leur portée. Ecoutez, madame, je vois que vous êtes méfiante et qu'il n'y a qu'une chose à faire: c'est de vous montrer la jeune fille. Eh bien, si vous êtes d'accord avec moi, je vais donner la grande fête déguisée, que j'ai depuis longtemps l'intention de donner. La jeune fille y sera et je vous inviterai avec toute votre familie.

- Mais pourquoi c'que vous ne gardez pas cette fill pour un de vos propres fils? drong madame Verpoest nog een laatste maal aan, steeds met die enige gedachte bezig, dat er toch wel iets aan het nichtje haperen moest.

Ondanks al haar aplomb, leek madame Carbonnelle toch even uit het veld geslagen.

- Pourquoi? pourquoi? herhaalde zij snibbig. - Ah oui, pourquoi. Ah, parce que ce sont des imbéciles et des fripouilles, mes fils, voilà! barstte zij eensklaps in onbedwingbare moedertoorn uit.

Madame Verpoest ging er niet verder op door. Hoe dan ook, die connectie van Florimond met Euzeke moest nu beslist eindigen.

Madame Carbonnelle herhaalde 't nog eens heel streng: - Je dois avoir mon argent de retour avec la fin du mois prochain, sinon il y aura un esclandre que je ne serai pas à même d'empêcher!...

En de twee vriendinnen verlieten elkaar onder een vaag akkoord, een half contract, waarin Florimond de eventuele koper en 't nichtje de ietwat verdachte koopwaar zouden zijn, met Euzeke als aangewezen slachtoffer en madame Carbonnelle als niet-geavoueerde, maar rijkbetaalde koppelaarster.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken