Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Zang: Pavaen Lachrimae; Ofte: Doulants Lacrimae.
TRaen, oogen, traen, en word Fonteynen
Door uw veel weynen:
Benaude borst zen' door de lucht
Een droef gezucht.
Weyn mede, weyn, al ghy oprechte,
Weyn Godes knechten;
Laet klaght, verzelschapt met getraen,
Ten Hemel gaen.
Laet als twee beken,
Uw oogen leken,
Om den mensch (helaes!)
Die (in 't hert
Staêgh benert,
En verwerr't,
Door qua' waen van vreugd en smert)
Zoekend' heyl, van heyl ververt,
Teffens Wijs en Dwaes.
Geheel Nature,
Wil mede truren;
Truer wat truren kondt:
Al 't verdriet,
'T welck men ziet
Dat geschiet,
Daer de Wer'lt van over-vliet,
Is zoo trurens waerdigh niet
Als des menschen zondt.
| |
[pagina 65]
| |
Wel liet ghy staêgh tranen vlieten
HERACLITE:
'tIs gewis droeff'nis te zien
De jamm'ren die op Aerd geschiên.
Met meer reden weenen d'oogen,
Die zien mogen
Wat voor schat en padt Godt geeft,
Daer 't domme hert geen lust in heeft.
2. Rust, Ziele, rust noch niet van klaghten
En truer-gedachten;
Mijn stemme, geef niet anders uyt
Dan klaegh-geluyt.
Ach! ach! ach! ach! wat menschen herte
Smelt niet door smerte
Wanneer 't zoo grooten ydelheydt
Wel over-leyt?
Verdoolde menschen,
Zot is uw wenschen,
En uw paden slim:
't Ware Goed,
't Welck (hier zoet
Voor 't gemoedt)
Hier na vreughdigh leven doet,
Treedt ghy schier als met de voet
En jaeght na een schim.
Godts lieff'lijck trecken,
Godts ernstigh wecken
Blijft u noch al by:
Maer wat baet't?
Ghy versmaedt
Heylzaem' raedt;
Godts beminde, die uw quaedt
Willen schutten, toont ghy haet;
| |
[pagina 66]
| |
Ach! wat razerny!
Aerdtsche mensch, in stoff begraven,
Slaef der slaven,
Kom we'erom. 'tis dom gedaen,
't Getoonde dwael-padt noch te gaen.
Maer die u van d'Heer der heeren
Gaern laet leeren,
Hoort al voort na 't Woort van Godt:
Geen wisser wegh dan zijn Gebodt.
|
|