Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. 182]

59. Sinne-beldt.

'T Plantsoen, in d'aerde licht versterft,
Als het sijn noodigh voedtsel derft.

EEn konstigh Hovenier in 't plantsoen wel her-vaeren;
Op dat hy sijn plant-soen in 't leven moght bewaeren:

Ten was hem niet genoech, dat het wel was geplandt,

In goede malsche aerdt, maer sorghde naerder handt.

Het selve te versien met een ghedurigh sproeyen,
En door ververschingen magh suyghen om te groeyen,

Tot dat de wortelen in d'aerde zijn gevat,

Dan houdt hy 't gieten op van 't over-vloedigh nat:

Hoe wel het uyt den aerdt altijdt moet voedtsel trecken,
Want't maetigh voght moet aen 'tplantsoen den aen-was maken.

Verstaet gy 't Sinne-beldt, en wat het leeren wilt?

Het past wel op 't platsoen, dat red'lijck is bezielt,

[p. 183]

 

Dat inde heyl'ge Kerck den schoonen hoff moet wesen,

 

Niet als in d'aerd' geplant, gelijck het scheen voor desen

 

In 't vórige verbondt; maer inden Heyl'gen Geest

 

Gesuyvert door den Doop, wiêns groeysaem voght wel 't meest

 

De grati' van Godt die het moet aen-doen-wassen.

 

Niet op het sinnelijck, maer op den geest doet passen:

 

Want die de aerd' bemindt, die weder-staet den geest,

 

Die is wel mensch met naem, maer inde daedt een beest.

 

Wat helpt hem dat hy schijnt als eenen uyt-verkoren,

 

Die aerdts is in 't gemoedt, en willigh gaet verloren,

 

En naer het nat des Doops in dorrigheydt vergaet,

 

En self de grati'-Godts door boosheydt tegen-staet?

Breeder Aen-merckinghe

HEt is te aen-mercken, dat de vruchbaer-boomen planten zijn van Boom-gaerden niet van velden noch om ergens in het wilt te planten, om dat zy sonderlingen moeten besorght worden, wilt men daer vruchten van af-wachten: van gelijcken den mensch is oock een plantsoen dat vruchtbaer is, wel vande wereldt, maer niet om aldaer in het wildt gheplant te worden, maer wel om in eenen besonderen Boom-gaert, ende aldaer wel gheoeffent en besorght te worden, soude hy vruchtbaer wesen ende sijne vruchten bewaert mochten wesen. Hy is dan ghelijck, aen eenen vrucht-boom wordende eenen averechten boom genaemt, die met de andere boomen dit onder-scheydt heeft dat hy met de wortels niet in d'aerde moet gheplant worden, maer wel in de hemel om dat sijnen in-vloedt tot den aen-was ende vrucht-baerheydt niet moet voort-komen uyt de aerde, ghelijck aen andere aerdtsche boomen, die uyt d'aerde hun voedtsel moeten

[p. 184]

suyghen; maer van de hemelsche in-vloedinghen soo dat den mensch uyt sijn eyghe ghesteltenisse ons aen-wijst tot wat eynde hy hier inde werelt ghestelt wordt ende besonder geplant inden besloten hoff van Onse Moeder de H. Kercke, om aldaer ghelijck aender boomen gheplant in hunne aerde, voor al moeten dapper begoten worden, tot dat zy wortel-vast-beginnen te schieten, maer moeten daer mede te vrede wesen en groeyen met het gemeyn voght van d'aerde self, sonder voorder besproeydt te worden. Den mensch dan zijnde eenen redelijcken boomgheplant inden hof van de H. Kerck, wordt eerst voor al begoten met het waeter van gratie inden H. Doop waer door hy terstondt wortel-vast wordt soo nochtans dat hem die begietingh niet genoegh en is, maer moet oock trachten daeghelijckx meerder vochticheydt van gratie te bekomen, wilt hy over-vloediger tot vruchten aen-wassen. Hier in sietmen d'onder-scheydt der plantsoenen inde H. Kerck: sommighe zijn schoon en in vruchten over-vloedich ander wat minder in 'tdraeghen, nochtans en moeten daerom niet heel verworpen zijn, en andere en zijn de plaets niet weerdigh, om dat zy ^(a) geplant zijnde neven den loop der waeteren, die op sijnen tijdt hunne vruchten souden geven, en brengen niet voort als distelen en doornen van alle boosheydt; soo dat zy in plaets van Godts gratie te soecken, de selve teghen-staen, ^(b) en geensins willen verstaen om goedt te doen.

(a) Psalm. 1.

(b) Psalm. 35.