die b-mol had moeten gesonghen worden. Hoe dick-maels en gebeurt het niet, dat twee vriendinnen malkanderen uyterlijck beminnen, soo dat d'een quaelijck schijnt te konnen leven sonder d'ander, de een tot stervens sieck, een derde dit wetende komt daetelijck gheloopen by de on-wétende en seght haer, hoe dat haere vriendinne ghevaerelijck kranck is, die met droefheydt ende mede-lijden tot haer seyde: dat zy sterft, en uyt de ellende magh zijn; niet anders wenschende als haere ghesontheydt uyt een goedt hert. Waer op zy terstont haer quaedt rapport gaet doen aen de krancke, hoe dat zy te kennen heeft gegeven haer quaede ghesteltenis aen haer vriendinne, en hoe zy schijnt daer van kleyn gevoel te hebben: seggende wel de selve woorden van ant-woordt, doch op den thoon van b-duer, daer het soet accoort van liefde mede-ghebroken wierdt; soo datter niet veel noodigh is, om het musieck te hinderen van de liefde, eenen valschen thoon is ghenoch. Voorts voor soo veel eenen mensch moet over een komen met Godt, met zijn selven, en de sijnen even-naesten in een musicael accoort van liefde: soo moet-men wel letten op de maet den thoon' ende schick op dat te saemen de regels van het musieck wel moghen over een komen: van gelijcken oock het zedigh musieck van deughden die ghegrondt vast zijn op Godts wetten, behaeght niet alleen aen den rechtveerdigen maer oock wel tegen danck aen den boosen self: want dat hem in sich selven mis-noeght, dat prijst hy noch wel in een ander: gelijck het musieck behaegt die het kan, en die het niet en kan heefter oock sijn vermaeck in, om dat het de gemoederen verheught: naer het spreeck-woordt segghende die geen ghenoegh heeft in 't musieck: oft hy is eenen Engel oft Ezel: den Engel is gewent een hemelse melodij, den Ezel niet.
Auteursrechtvrij
