Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 56]

Naer haer vvayen, moet ick drayen.

HOe heers is Venus kint! het doet ons arme slaven
Iuyst soo me Iusfrou wil, gheduerich gaen en draven,

Wy weenen, als sy schreyt, al zijn wy schoon gherust:

Wy lachen, als sy iockt, oock alst ons niet en lust.

Int cort', hoe cleynen wint haer uyt den mont comt wayen,
Wy flux, met lijf en ziel, al naer sy blaest, ons drayen:

Haer winck is ons een wet, in blyschap end' in rou.

Wie sweeft en beeft niet door den adem van een vrou?

Dominae quò me vocat aura.

AD dominę nutum levis exagitatur amator,

Quoque puella solet vergere, vergit amans:

Non volucris summâ quę vertitur ęnea turre

Promptius aërias itque reditque vias.

Rideat illa, movet tristi miser ore cachinnos;

Ploret, amans lętas proluit imbre genas.

Nos miseros! agimur vacuo ludibria coelo,

Abripit aura vagos, aura redire iubet.

Ou que spire, me tire.

LAs malheureus Amant! comme vne gyrouette
Tu tournes ça est la, voluble & sans arreste:

Bien que te soit escheu vn bien facheux humeur,

Encor faut il former a l'advenant ton coeur.

[p. 57]

Dominae, qvo me vocat, avra.
XXVIII.

3 Esdr. 4.22. & 31.

Oportet vos scire mulieres in vos imperia exercere.

Cicer.

QVam miserè seruit! Cui mulier imperat, cui leges imponit, praescribit, jubet, vetat quod videtur: qui nihil imperanti negare potest, nil recusare: poscit, dandum est; ejicit, abeundum; vocat, veniendum; minatur, extimescendum.

Ovid.

Imponit leges vultibus illa tuis.