Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 26]

Fy! die roock eet, en beter vveet.

DEn salamander suyght spijs' uyt de lucht en winden,
Den crekel weet sijn aes, int nat des daus, te vinden;

Damp van taback maet-roos en vreught, en voetsel gheeft,

Den hovelinck, voor al, niet dan van roock en leeft:

Roock is der Princen gunst, als roock coomt op-gheresen,
En wasemt door de lucht, het schijnt wat vreemts te wesen:

Maer alsment wel door-tast, dan ist niet dat het schijnt,

Roock, en der Princen gunst, rijst haest, en haest verdwijnt.

Aula vapor levis est, fumi venduntur in aulâ.

STellio semper hians ventis nutritur, & aurâ;

Colligit è liquido rore cicada cibum:

Ore trahit fumum tabaci, quem naribus efflat,

Nauta, procellosum dum mare lintre secat.

Aula vapore suis alimenta clientibus affert,

O miseros! procerum futilis vmbra, favor.

Aula vale, mihi caula placet, nemorumque recessus;

Cultor ego hîc sanctę rusticitatis ero.

Mieux mestier, qu'Espreuier.

LE matelot est gay, quand du tabacq peut prendre;

Et le fumeux broillard attire jusqu'au coeur:

De l'air se resiouit, & paist la salamandre,

Pour tous le courtisan ne vit que de vapeur.

[p. 27]

Avla, vapor.
XII.

FVmus, quem excitant ij qui Hyoscyamo Peruviano (Tabacum vocant) vtuntur, gyris tortuosis in aërem emissus, spectanti vt magnum ac delectabile aliquid primò quidem in oculos incurrit, mox tamen propiùs astanti foedum odorẽ incutit, lachrimas excutit. Hoc aulicae vitae artibus non ineptè fortasse aliquis per similitudinem applicet; in quâ multa specie amica & magnifica, re non futilia modò, sed noxia interveniunt. Saepe ibi aliquis palam laudatus (quo incautior decipiatur) secretis criminationibus infamis, licet omnia caveat, tamen per ornamenta ferietur, inquit Taci tus, artium aulicarum minimè ignarus, enixè leporem à vulpeculâ coram leone laudatum, referunt fabulae, sed à teneris ac lautis ipsius carnibus, quae praeconia trepido animali mox in pernitiẽ cessêre. talis

Fraus sublimi
Regnat in aulâ.

Benè ergo

DEn damp, die de meester-Taback-blasers met door-den-anderen-spelende swieren in de lucht weten uyt te wasemen, schijnt aen de om-standers voor 't eerste vry yet sonderlings ende vermakelijx te wesen, maer corts daer na drijft de selve en stanck in de neus, en tranen uyt de oogen. Dit soude misschien niet qualijcken passen op soodanighe hoofsche streken, die nu en dan in den schijn wel soo wat aensienlijck, ende oock vriendelick haer laten aensien, maer eyntelijck in der daet niet alleenlijck ydel ende beuselachtich, maer oock gants schadelijck werden bevonden. In de hoven (seyter een geslepẽ hoveling) wertmen dicwils (om te beter op den thuyn gheleyt te werden) int openbaer ten hooghsten ghepresen, ende middeler tijdt op het vinnichste int heymelijck bedraghen, ende vermaeckt: in voughen datmen, hoe nauwe men oock op sijn stuck letten mach, eyntelijck even-wel, selffs met schijn van vereeringhe, deerlijck werdt mishandelt. Den vos placht den haes int by-wesen van de leeuw wel som-wijlen seer te prijsen, maer dien loff wiert daer op alleenlijck ghenomen, dat den haes cort ende smakelijck van vlees was. Hoe den armen haes soodanich prijsen becomen can, is by yder een lichtelijck te dencken.

Dat zijn streken, dat zijn rancken,
Die in Princen hoven wancken.

Seneca Thyes.

STet quicunque volet,
Aulae culmine lubrico,
Me dulcis saturet quies,
Obscuro positus loco
Leni perfruar otio,
Nullis nota quiritibus
AEtas par tacitum fluat.

Lips. lib. 3. Civil. Doct. ex Tacit. 3. Annal.

ANcipitem omnem potentiam in aulâ esse, multi ibi speciem magis in amicitiâ principis, quam vim retinent.