Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 36]

2 Timo. 2.5.
Gheen verblijden, als naer lijden en strijden.

DE Rat waer geern aen t'Speck, sy heeft naer t'aes verlanghen,
Maer wil niet inde val, van vrees te zijn ghevanghen,

Soeckt een verkeerden wegh, schout arbeyt en ghevaer,

Maer eyndelijck, och-arm, gaet hongherich van daer.

Wy wenschen wel, t'is waer, met God hier naer te leven,
Maer wie wil in den dwanck van Godes wet sich gheven?

Wat ketlen wy ons selfs? al die begeeren heeft

Te leven als hy sterft, moet sterven als hy leeft.

Ni patiaris, non potiéris.

ESca quidem placeat, sed proxima vincula muri,

Si caveam subeat, triste minantur iter.

Ergo stat, & praedâ tuto parat ore potiri;

At miser impranso musculus ore gemit.

Optat homo velletque thoris accumbere divûm,

Difficili sursum sed piget ire viâ.

Quid salebras, quid vincla times? moriatur oportet

Dum vivit, moriens vivere si quis amat.

Marc. 8.34.
Quiconque veut venir apres moy qu'il renonce a soy mesme & charge sa croix sur soy & me suive.

CHacun desire és cieux heuresement a vivre,
Ains du chemin estroit la route ne veut suivre,

En vain doncq, ô Soury, esperes tu du lart,

Puis que de la prison ne veus aussy ta part.

[p. 37]

Ni patiaris, non potieris.
XVII.

NVnquam eximium quid facili negotio quis adipiscitur; scientiam laboribus honores periculis Deum vendere, & difficilia plerumque esse, quae pulchra sunt, monet vetustum, ac venustum adagium: &, vt Plato censet, id quod facilè est, in magnis ac singularibus rebus minimè numerandum est. Quantò vtiq; res melior, ac magis excellens, tantò impensius in adquisitione illius illaborandũ est. Quid ergo? Christum sperare ausi sumus, & in ipso Summum Bonum, laborem autem ac aerumnas subire detrectamus? Acuit in multis adipiscendi cupiditatẽ obtinendi difficultas, quidni & hîc? montes superamus, rupes pervadimus, valles transsilimus, vt feras aliquot, sese mutuò insequentes , videamus:

....... Manet sub jove frigido
Venator tenerę conjugis immemor.

Maximilianum Caesarem tanto ardore feram in venatione insecutum memorant, vt currendo rupem assenderit, vnde posteà, nisi ab accolis adjutus, descendere non potuerit.

Vt corpus valeat ferrum patiemur, & ignes:

ferimus secari nos, ac vri, vt miseram hanc vitam paululum protrahamus; Et aeternae faelicitatis praemium, vllo dolorum generè redimere ambigimus?

SElden becomt yemant uyt-nemende dingen sonder groote moeyte: God vercoopt wetenschap voor arbeyt, eere voor gevaer, en al wat yet bysonders is heeft al tijt sijn moevelijcheyt, seyt het oude spreeck-woort: En hierom meynt Plato, dat gemackelijcke dingen selden yet voortreffeljckx in haer hebben. Het welcke alsoo zijnde, waerom sullen wy ons dan voor laten staen, dat wy Christum sullen ghewinnen, ende in hem het opperste Goet, ende dat als op ons gemack, en sonder slach off stoot? In veel dinghen werden wy opghescherpt, om yet des te vierigher te begeeren, alleenlijck om dat ter qualijcken te becomen is, waerom en zyn wy, ten aensiene vanden Christelijcken wandel, mede niet soo gheneghen.

Een Wey-man op de jaght ghesint,
En denckt niet eens om wijff off kint.

Men schrijft, dat Keyser Maximiliaen op een tijt, met sulcken viericheyt een Wilt na jaechde, dat hy int vervolch van t'selve, sich eyndelijck vont op een hooghe ende steyle rotze, vande welcke hy, eyndelick tot sijn selven gecomen zynde, gheen middel en sach om af te geraken.

Dẽ mens ontsiet noch vier noch sweirt,
Om hier te blijven op der eirt,
Men saegt hem aff sijn been en hant,
Sijn aders werden toe ghebrant,
Men giet hem vuyle drancken in,
Vergifticht met een slang off spin;
Wat druck, wat eruys, wat teghenspoet,
Sal dan verschricken ons ghemoet,
Wanneer men in sijn herte prent,
Dat hooghste Goet, dat niet en ent?

2 TIMOTH. 2.5.

QVi certat non coronabitur nisi qui legittimè certaverit, primum laborantem agricolam oportet de fructibus percipere.

BERNARD. IN QVOD. SERM.

JN hoc mundo, quasi in campo certaminis, positi sumus: qui hîc dolores, aut plagas, aut tribulationes non suscepit, in futuro inglorius apparebit.