Dvm spiras, spera.
XVI.
Cum vitae nostrae decursus continuam peccatorũ seriem praese ferat, nihil miseris solatij restare facilè colligimus, nisi Deus quispiam nobis adsit, cui vita continuâ benevolentiae scaturigine placi dè decurrat. Talis autem in omni rerum naturâ solus tu, mitissime Iesu, cujus ani mum ab omni asperitate alienum quoties intueor, toties extra spem positus sperare tamen audeo. Moysen miracula edidisse legimus, sed AEgiptum afflixisse: Eliam, sed coelum clausisse; Elisaeum, sed belluas in pueros evocasse: Petrũ, sed homines morte multasse: Paulũ, sed Elimae visum ademisse. Tu verò, qui mel merum, aut piscium multidinem in retia egisti, ut cibus largior homini suppeteret; aut aquam in vinum mutasti, vt potus liberior sufficeret: Tu motũ paraliticis, visũ caecis, sermonem mutis, sanitatẽ aegrotis, munditiem leprosis, mentẽ sanam daemoniacis vitam mortuis reddidisti: In nullum tu durus, nisi in Ventos, sed quia ij in homines duri: nisi fortè in Ficum, sed quia fructum non ferret: nisi fortè in Discipulos, sed cum poenas cogitarent. Licet ergo Conscientia, peccatorũ mole, ingruat, nunquã me desperatio ad laqueũ, semper poenitentia ad Christum evocabit.
NAdemael ons geheele leven niet anders en is, als een gestrecte keten van alderley sonden: So hebben wy billicklijcken te dencken, dat voor ons geen troost voor handen en is, ten sy wy eenich Goddelijck wesen opsporen, wiens gheest in teghendeel niet anders en sy als geheel ghenade en goeder tieren theyt. Ende nadien sulckx by dy alleene te vinden is, Heere Iesu, Soo willen wy op dy alleene hopen, oock dan, als wy buyten hope zyn. Want siet! niet en is by dy oyt gedaen, off geseyt, als tot voordeel der menschen. Moyses heeft (t'is wel waer) wonder-wercken gedaen, maer AEgypten geplaecht. Elias, maer den hemel ghesloten. Elisaeus, maer kinderen doen verslinden. Petrus, maer menschen gedoot. Paulus, maer Elimam met blintheyt geslagen. Maer du, Heere Iesu, hebtst dyne wonderdaden als van melck en honich doen overvloeyen: Hier hebdy menichte van visschen inde netten besloten, tot volheyt van spyse: daer, waterin wijn verandert, tot overvloet van dranc. De geraecte hebdy beweginge, de blinde het gesichte, de stomme de sprake, de siecke gesontheyt, de melaetsche reynicheyt, de besetene goede sinnen, de doode het leven geschoncken. Over al sydy dan goedertieren geweest, nergens straff, behalven tegens de Winden, maer om dat die straf waren teghens der menschen. Behalven teghens den Vyghe-boom, maer om dat die de menschen gheen vrucht en gaf, behalvens tegens uwe Iongheren, maer om dat die de menschen wilden straffen. Niemandt is dan uwe vyant, als die vyant is vande menschen. Midtswelcken, hoe groot mijn misdaden zijn, Soo en sal my noyt de wan-hope totten bast, maer altijdt de hope tot Christum afleyden.
ESA. 9.
HAbitantibus in regione vmbrae mortis, lux orta est.
BERN. SERM. 7.
SI insurgant adversum me praelia, simundus saeviat, si Fremat malignus, si ipsa caro adversus Spiritum concupiscat, in te sperabo, tu arundinem quassatam non franges.
Auteursrechtvrij