Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 40]

Psalm 18.3. Act. 17.25.
God den onbevveechden Rotsteen, bevveecht het al.

O! Welck een sware last ist, van Gods aert te schrijven,
Voor ons, die als een damp hier opter aerden drijven?

Doch, t'wijl ons kintschen mont hier soo wat stamert off,

Het sy, ô grooten God, het sy, met dijn verloff.

Du bist de Rots die dit groot Al daer heen cont voeren,
Besorcht ons, sonder sorch, beroert ons, sonder roeren,

Raeckt alle dinck, en reckt alleenlijck uyt dijn wil,

O wonderbare cracht! diet Al beweecht is stil.

Quod movet, quiescit.

PVlvis & vmbra sumus, describere numen Olympi

Non opis est nostrae; pulvis & vmbra sumus.

Pace tuâ liceat tamen, O Deus optime, de te

Paucula vel blęso promere verba sono.

Tu Rupes qui cuncta trahis, qui cuncta gubernas,

Est tamen jntereà te penes alta quies:

Nulla subit te cura, Pater, tamen omnia curas,

Astra Solumquè moves, nec tibi motus inest.

Iaqv. 1.17.
Toute bonne donation & tout don parfait est d'enhaut, descendant du pere des lumieres, par devers lequel il n'y a point de variation ny d'ombrage de changement.

VOycy! tout l'vnivers de ceste grande Roche
Attiré sans tirer: Quand Dieu sur nous decoche

Tantost ses dons, tantost sa foudre & son couroux:

Le tout mouvant est coy, le punissant est doux.

[p. 41]

Qvod movet, qviescit.
XIX.

NOsnè infinitum, aeternum, ac ineffa|bile Numen (ex quo, per quod, & in quo omnia, a quo sunt omnes causae causarum) definiamus aut describamus? nosne homulli futiles, ac nihili, qui necdum culicis aut pulicis corpusculum satis perspeximus? absit, absit. Deus religione tantum intelligendus, pietate profitendus est, sensu verò persequendus non est; sed adorandus, ait Hilar. Interea tamen, ore venerabundo ac humili, de Deo fas est proloqui ea quae ipse de sese, in libris mysticis, memoriae prodidit. Nec brevius quidquam aut mirabilius ex immenso isto Oceano facilè depromat aliquis, hoc elogio, Deum immobilem esse, omnia tamen movere; Deum securum esse, omnia tamen curare; Deum inconcussum esse, omnia tamen quatere. Plura quid addam? quidquid in Deo est, Deus est, inquit Hilar. Melius ergò Deum ex operibus cognosces, &, vt solem non directò, ait Hermes, sed in aquis intuemur, sic Deum in operibus. Eo si quis se modo ad Deum attollat, ilicò humiliabitur; nec enim fieri potest ut quis Deum cogitare, & eodem tempore elato animo esse possit.

HOe souden wy dat On-eyndich, Eeuwich, On-uyt-sprekelic Wesen Godes, uyt het welcke, door het welcke, en in het welckealle dingen zyn, van t'welcke de begintselen aller begintselen af dalen, hoe segh ick, souden wy den aert en eyghenschap van t'selve recht beschrijven? Wy arme aert-wormen, die nauwelijck noch de eyghenschap van een nietighe mugghe ofte vloo recht ondersocht hebben? God is door nedericheyt te verstaẽ, door Godsdienslicheyt te belijden, niet met onse sinnen op te volghen, maer aen te bidden, seyt den Outvader Hilarius. Onder-tusschen nochtans isset niet ongheoorlooft, met eerbiedighen en nederigen monde van Gode re uyten, het ghene hy selfs van hem door sijnen Gheest heeft laten getuyghen. Waer van dit cortelijck, doch grondelijck, can gheseyt werden. Dat hy alle dingen beroert, selfs onberoerlijck: dat hy alle dinghen besorcht, selfs buyten sorge: dat hy alle dingen beven doet, selfs gheensins beweecht zynde: om cort te spreken, al wat in Gode is, dat is God, eñ Goddelick, seyter een Out-vader. Het Goddelijck wesen dan, is best te kennen uyt sijn wercken, ende ghelijck wy de sonne niet regelrecht, maer in het water aensien en connen, also mede God niet als in sijne wercken, seyt Hermes. Yemant dan, in vonghen als vooren, sick tot Gode verheffende, sal buytẽ twijfel sick ten hoochsten vernederen, want wie en soude sick selven niet verachten, ende onder sick neder-sigen, als hy op God maer en denckt?

PSALM 103. BVCH.

Jlle flammantis super alta coeli
Culmina immotum solium locavit,
Et suo nutu facilè vniversum

Temperat orbem.

Herm. Poemand. Cap. 11.

OMne motum non in moto movetur, sed in quiescente, & id quod movet, quiescit,