Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 42]

Actor. 1.7.
Het en behoort u lieden niet toe, te vveten de tijden ofte stonden, die de Vader in sijn eyghen macht gestelt heeft.

DAt Heylichdom, ô Maeght, hier binnen lagh verholen
Was u gheseyt, maer, siet! nieus-gierheyt ded' u dolen:

Ghy woudet voor u sien, en tasten metter hant

T'gheen u niet en betaemt, en soo quaemt ghy in schand.

Laet daer des Heeren Arck: des hemels hooghe saecken
En staen ons niet te sien, en staen ons niet te raecken:

Niet soecken is hier best, t'niet weten hier verkiest;

Die soeckt, hier niet en vint: en die hier vint, verliest.

Tegenda non detegenda.

FIda tibi nutrix hâc pixide sacra latere

Dixerat, & satis hoc debuit esse tibi;

Quid tractare manu, quid cernere, virgo, requiris,

Quaeque tenere manu, quaeque videre nefas?

Sacra Dei reverenter habe; quid foederis Arcam

Tangis? iô, cohibe stulta puella manus.

In multis nescire juvat, scivisse nocebit,

Sępe perire fuit, quod reperire vocant.

Eccles. 3.22.
Tu n'as que faire de voir de tes yeux les choses secretes.

QVel curieus desir ton pauvre esprit incite,
Pour voir ce que ne dois? trouvant en seras quite,

Ne sonde les secrets, ains mets au ciel ton coeur:

Ne touche de la main a l'Arche du Signeur.

[p. 43]

Tegenda non detegenda.
XX.

VT genus quoddam est stolidae sapientiae, ita doctae ignorantiae speciem prudentiores notant. Quemadmodum enim omnium rerum, sic & scientiae quoque intemperantiâ laboramus. Deus melius scitur nesciendo, inquit August. quaeque ille occulta esse voluit, minimè scrutanda sunt: nam de Deo, etiam vera dicere, periculosum est. Absit ergò illicita ac otiosa curiositas, sobrius intellectus in omnibus aptior est: reficit quippè animam, nec gravat mentem, inquit ille. Apage mihi cum istis (vt Plato ait) qui sagatunt inquirere in ea & quae supra terram, & quae supra coelum sunt. O homo, quid miraris siderum altitudinem, & profunditatem maris? animi tui abissum intra, ac mirare si potes, ait Isid. de summo Bon. Praestat discere adveritatem, quam ad vanitatem; & in hoc desino.

GHelijcker een aert is van dwase wijsheyt, soo isser mede een soorte van gheleerde onwetentheyt. Want gelijc den mensche in alle dingen onmatich is, so is hy mede overtollich in leer-sucht. Men weet God best, met niet te weten, seydt Augustinus, en al wat de Heere voor ons verborghen heeft, en dient niet na-gespoort: selfs met waerheyt van Gode te spreken, is sorchelijck, en niet sonder gevaer. T'is daerom gheraden alderley nieus-gierighe neus-wijsicheyt te verwerpen; een nuchter verstandt, een matighe wetenschap is tot alles bequamer, want sy verquickt de ziele, ende en beswaert gheensins het ghemoet. Wech dan met de ghene die (ghelijck Plato seyt) willen door-gronden en het ghene dat boven der eerde, ende het gene dat boven den hemel is. Wat verwondert ghy u, ô Mensche, over de diepten der zee, over de hoochte des hemels? Treet inden af-gront uwes ghemoets, indien ghy cont, en verwondert u dan, seydt Isidorus. T'is ons nutter te staen naer waerheydt, als nae ydelheyt. Niet hoe veel, maer hoe eel: seydt het spreeck-woordt.

BASIL.

A Nimi morbus est, male & superflué de Deo quaerere.

AVGVST. LIB. 11. DE ORD.

DEus melius scitur nesciendo.

HILAR. DE TRIN.

DEus religione intelligendus est, pietate profitendus est, sensu verò persequendus non est, sed adorandus.

DEVT. 29.29.

Les choses cachées apartiennent a l'eternel nostre Dieu: mais les choses revelées sont pour nous & nos enfans.