Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 76]

2 Corinth. 7.10.
De droefheyt die na God is, vverckt vreese ter salicheyt.

HEt schijnt dat een die naeyt het linnen doeck wil breken,
Maer maeckt de naeld' een gat, den draet vervult de steken

Des naeldes scherpe punt (t'is waer) en maeckt gheen naet,

Maer opent even-wel den deur-ganck van den draet.

Den schrick in ons ghemoet, het beven onser sinnen,
Al ist den gheest niet selfs, het gheeft daer van t'beginnen;

En opent ons den wegh die ons daer henen leyt:

Vrees weder-baert ons niet, maer t'hart daer toe bereyt.

Si non parat, saltem praeparat.

LJntea non coniungit acus, dum lintea pungit,

Sed via, quae tandem lintea iungat, erit.

Nam simulac subiecta chalybs per carbasa transit,

Mox comitem medicum vulneris auctor habet.

Anxietas, quę mente latet, quę pectora turbat,

Non est quod nobis corda renata facit:

Jlla tamen sternitque viam, reseratque scatebras;

Principium timor est, Spiritus implet opus.

2 Corinth. 7.11.
Vous avez esté contristez, selon Dieu.

LOrs que la docte main, le drap rompu va poindre,
Ce n'est pas proprement ce que le drap faict joindre,

Mais pour la voye ouvrir. Noz tremblements & poeurs

N'est pas l'Esprit, mais pour nous preparer les coeurs.

[p. 77]

Si non parat, saltem praeparat.
XXXVII.

TRemor ac horror conscientiae, in initio quidem conversionis, idoneus est ad hoc, ut animus verè humilietur, sibique summoperè displiceat; ut ita homo in viâ Domini a timore incipiat, & ad fortitudinem perveniat, inquit Greg. At vero̔ cum ille, quem ligat servitus timoris, ignoret gratiam libertatis; non hîc subsistendum est. Cum audis quod Dominus tuus dulcis sit, ait Vir pius, Fac vt eum diligas: cum audis, quod rectus sit, attende vt timeas; vt amore, & timore Dei legem ejus custodias. Noveris te, vt Deum timeas: noveris Deum, vt aequè ipsum diligas, in altero initiaris ad sapientiam, in altero consummaris: quia initium salutis timor Domini, & plenitudo legis est charitas. Quemadmodum, ex notitiâ tui, venit in te timor Dei: atque ex Dei notitiâ, Dei itidem amor: sic è contrario, ex ignorantiâ tui, superbia; ex Dei ignorantiâ venit desperatio. Bernard. sup. Cant.

VErslaghentheyt des gemoets is wel dienstich int begin vande bekeeringhe, ten eynde den mensche sick recht vernedere, en sick selven gansch mishage: op dat hy also des Heeren wech beginnende met vreese, allencxkens in sterckheyt mach toenemen. Ondertusschen nochtans, nademael den ghenen, die met de slavernie van de vreese gebonden is, niet en can smakẽ de genade der vryheyt: So en moetet by de onse daer by niet gelaten werden. Als gy hoort (seyter een Godsalich man) dat God goedich en bermhertich is, maect dat ghy dien goeden God lief hebt: als ghy hoort dat God rechtveerdich is, siet dat ghy sijn gherechticheyt vreest: op dat ghy alsoo door vreese ende liefde te samen, naer sijne insettinge moecht wandelen. Kent u selven, op dat ghy God moecht vreesen: kent God, op dat ghy hem moecht lief hebben: in het eene is het begintsel, in het andere de volcomentheyt der wijsheydt. T'begintsel der salicheyt is vreese: de vervullinghe des wets is liefde. Ghelijck uyt kennisse uwes selfs vreese Godes voort comt: so, in tegendeel van dien, uyt onwetenheydt uwes felfs, comt hoochmoet, ende uyt onkennisse van God, wanhope:

Al is de vrees' een goet begin,
Men dienter niet te blijven in,

Maer altijt voort en voort te gaen;

Tot wy vast in de liefde staen.

ACT. 2.37. ET SEQ.

HIs auditis, compuncti sunt corde & dixerunt Petro & reliquis Apostolis, quid faciemus viri fratres? Petrus vero ad illos; poenitentiam agite & baptisetur vnusquisque in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum & accipietis donum Spiritus sancti.