Trouringh

[p. 163]

Proef-steen van den trov-ringh.
Tweede deel.
In-leydinge.

HEt vvas alreede over den middagh, en de sonne hielt haer noch bedeckt onder een duystere vvolck, de vvelcke haer eyntelick ontsloot in een dichten mot-regen, sonder datter eenigh hemels-blau, door't scheyden van 't svverck, sigh scheen te vvillen openbaren. Philogamus, dese gestalte des luchts bemerckt hebbende, oordeelde daer uyt, dat hy synen vrient Sophronisçus vermoedelickt' huys soude vinden, en mitsdien gelegentheyt soude hebben, om met den selven voort te gaen in de t' samen-sprake op de trou-gevallen ende houvvelicksche bedenckingen, voor desen onderlinge gehouden, en daerom uyt-gaende quam den selven vinden in seker stil vertreck, daer hy ghevvoon vvas in syn eenigheyt de sinnen by vvijlen innevvaerts te trecken, om sigh de uytterlicke dingen te ontrecken. Hy dan den selven al vorens gegroet hebbende, verklaerde daer te zijn gekomen tot vorderinge ende vol-treckinge (konde het geschieden) van haer lieder vorige aen-merckinge op de houvvelicksche saken.

Den regen juyst ontrent den noen
Is om den ganschen dagh te doen,

(seyde Philogamus) sulcx dat ghy belet zijnde om in uvven tuyn te gaen vvandelen, en van gelijcke om de straten te gebruycken, maer eensaem vvesende in dit u stil vertreck, soo kome ick u aen-manen tot vol-voeringe van ons begonnen vverck, u en my bekent. Is dat alsoo, vrient? seyde Sophronisçus. Voor desen hebt ghy my hier toe versocht by gelegentheyt

[p. 164]

heyt van een schoonen dagh en een vermakelicke plaetse, en nu gebruyckt ghy in de selve sake voor een aen-radende reden dit regenachtigh vveder, en desen verschoven en eensamen hoeck van mijne vvooninge. hoe meynje dit ront te schieten? Genegentheyt (antvvoorde Philogamus) maeckt gelegentheyt, en een die yet seer begeert, die vveet oock allerhande tijden en stonden daer toe te passen, en bequaem te maken. Ick bidde u, vveerde man, laet ons geen tijt verliesen, devvijl ick gemerckt hebbe, dat de selve in aengename saken altijt schaers uyt komt te vallen. VVel aen (sprack Sophronisçus) set u neder, en begint te lesen, als ghy voor desen plaght te doen; ick vvil u dat ampt als noch laten. VVy sullen jegenvvoordelick van Palestina na Griecken-lant over-gaen in den draet van dit vverck, soo ick d' ordre van onsen Schrijver vvel gevat hebbe. VVel aen, laet ons dat lantschap mede eens door-vvandelen (seyde Philogamus) om daer na te dalen tot bekende rijcken en tijden. Jck sitte dan neder, neme het boeck in handen, en beginne te lesen, met vervvachtinge, vvat in-vallende gedachten u hier door sullen vverden vervveckt.