De pelgrimagie van het kindeken Jesus

LI. Capittel.
Jesus doet de kleyne Kinderkens by hem komen, ende zegent de selve seer minnelyck.

TErywlen Jesus over de Jordane lettende, en was hy niet ledig; maer predickte dagelycks, nu van de suyverheyt, nu van de swarigheyt, welcke de rycke hebben om in het Ryck der Hemelen te gaen, nu van den hondert-voudigen loon der gene, die iet verlaeten of derven om zynder liefden: nu van de hooverdye ende ootmoedigheyt,

[p. 373]

voorstellende het exempel van den Pharisé ende Publicaen.

Naer dat hy op eenen dag van de suyverheyt ende ootmoedigheyt gepredickt hadde, hebben verscheyde Moeders hunne kinderkens by hem ghebrocht, op dat hy syne handen op hun leggen soude ende hun gebenedyden.^(a) De Discipels vreesende dat sy den vermoeyden Jesum lastig souden wesen, verboden hun ende sochten hun te beletten by Jesum te komen. Maer Jesus hun siende heeft dat qualyck genomen, seggende: Laet de kleyne kinderkens by my comen, ende en verbiet hun niet: want het rycke Godts is voor sulcke. Voorwaer ik segg' u lieden den gene, die niet en wort als een kleyn kindt, en sal in het Ryck der Hemelen niet gaen. Doen heeft hy de kinderkens by hem geroepen, ende heeftse seer minnelyck tusschen sijn ermen genomen ende omhelst, ende dan leggende op hun sijne handen heeftse gebenedydt.

O bewegelycke saecke, O genoegelyck spectakel: den soeten Jesum tusschen dese kinderkens te sien! O met welck een vriendelyck gelaet, met welcke lieffelycke affectie neemt hy het een voor het ander naer in syne ermen, ende geeft het synen zegen! Hoe ootmoedelyck ende goedertierelyck buygt hy syn zelven nederwaerts tot die onnoosel Lammekens, uyt een brandende liefde ende genegentheyt tot de onnooselheyt, simpelheyt, ende ootmoedigheyt, die in dese kleyne kinderkens waeren verschynende.

Imagineert u, ô ziele, dat gy een zyt van dese kinderkens, ende van Jesus alle dese caressen ontfangt: en ick en twyffele niet, of gy zult een onuytsprekelijcke soetigheyt, ende beweginge in u herte gewaer worden: ja 't is genoeg om u ziele te gaen hemelen: is't nochtans dat gy de voorseyde goede

(a) Matth. 19. Marc. 10. Luc. 18.

[p. 374]

conditien der kinders hebt. Want Jesus en caresseert geen presumptueuse, curieuse, en begeerlyke menschen; maer die onnoosel zyn, ofte vry van alle quaede begeerlyckheden, ende de sonden, die van de zelve voortcomen; die simpel zyn, sonder curieusheyt, sonder geveynstheyt ofte bedrog; ende die ootmoedig zyn, ende kleyn in hunne oogen worden van Jesus getoeft; ende aen dese alleen wort het Ryck der Hemelen belooft.