LVI. Capittel.
Jesus vertreckt van Ierico naer Bethania.
DEs anderendaegs, te weten s'vrydaegs voor Palm Sondag, is Jesus vertrocken van Iericho naer Bethania, ontrent ses vlaemsche mylen van daer. Hout nu, ô Ziele, uwen soeten Jesus geselschap in syn leste voyagie, gaende willens en wetens naer syne doodt, reysende met groote pyne, ende arbeyt door vuyle wegen, naer de plaetse, daer hy geschickt heeft voor u te lyden ende te sterven. Siet hoe hy ten lesten t'eenemael vermoeyt, en tot de knien toe beslyckt comende te Bethania, van syn H. Moeder, Magdalena, Martha ende Lazarus ontfangen wort met blydschap, maer gemengelt met groote vreese.
Want Magdalena (gelyck S. Bonaventura c. 66. Vit. Chr.mediteert) met haer gewoonelycke devotie ende betrouwe, met Jesus familieerder handelende, ende hem naerde by komende, seyde: Heer, hoe is 't met u geweest, sedert dat gy van ons vertrocken zyt? Ick hebbe geweldig bedroeft geweest, als gy in diervoegen van ons ginckt. Ende nu in u wedercomste ben ick seer verblyt; maer niet te min ben oock seer bevreest. Want gy weet wel wat onse Princen en Ouderlingen tegen u hebben gesloten. Daerom ick bidde u om Godts wille, wacht u wel van hunne quade listen en lagen: want ick vreese dat gy eens ten lesten in hunne handen sult geraecken. Och wat souden wy dan maecken! Ick soude sterven van droefheyt. Ende dit seggende begonst sy seer bitterlyck te weenen, met de oogen vol traenen op Jesus siende. Maer Jesus heeftse getroost, seggende: En vreest niet Dochter, want mynen Vader sal hier in voorsien. Ende soo heeft hy daer gerust.
Auteursrechtvrij