Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn

VVaer door tvolck ghenegen wert om yemandt te eeren.
Het iii. Capit.

Alle tghene dan dat menschen eenen mensche doen mogen om groot ende eerlick te maken, geschiet oft door ionste ende goetwillicheyt, als si yemant erghens omme beminnen, oft door eere, als si yemants duechtlicheyt louen ende hem d'alderhoochste staet welwaerdich achten: ofte si doent den genen dien si betrouwen ende vermoeden dat haer goeden met allen wel sal beraden ende voorstaen, oft den genen wiens macht ende rijckdomme si ontsien, oft daer si wat profijts af verwachten (als wanneer de coninghen oft rijcke burgheren groote ghiften belouen) oft si werden daer toe ghecocht door loon, het welcke den aldersnootsten ende verderflicste middel is, so wel voor den ontfanger als voor den betaelder. Want het gater qualijc, alst door ghelt bestaen werdt: datmen door duecht behoort te vercrijgen. Maer want den noot oock somtijts dwingt dit behulp te ghebruycken, soo wil ick mede seggen hoemen sulcx ghebruycken sal: als ic eerst

[fol. 71r]

vanden dingen, die naerder aen de duechde zijn, wat gheseyt sal hebben. Alsoo onderwerpen de menschen haer selfs eens anders ghebot ende macht om veelderley saken. Want haer port de ionste, oft de menichte der ontfanghen weldaden, ofte des persoons edelheyt ende eerwaerdicheydt, oft den hope dat sulcx haer naemaels nut zijn sal, oft de vreese, op dat si niet met ghewelt tot ghehoorsaemheyt ghedwonghen souden werden, oft de begheerte van gauen, oft ten laetsten (soo wy dickmael in Romen ghesien hebben) het bedonghen loon.