Vijandschap tussen pakira en piengo
In de oude tijd heel, heel lang geleden - zo vertelde mijn Pipi, grootmoeder, aan mij leefden de dieren in vriendschap. De dieren en de Indianen hielpen elkaar.
Het was in die goede tijd, dat een ziekte onder de dieren uitbrak en veel dieren gingen dood. Groot was toen het verdriet onder de bosdieren, en de Indianen hadden veel medelijden met hen.
De dieren trokken in grote getale uit het bos weg. Voordat besloten werd om weg te trekken, hielden zij een grote vergadering om de toestand te bespreken. Katjoesie, heer Tijger, had de leiding bij deze bespreking.
Akoerie, boskonijn, jammerde om het verlies van zijn vrouw. Wajamoe, schildpad, snikte onophoudelijk, want zijn oudste zoon was dood. Met Mikkoe, de aap, was het niet beter gesteld; zij zat op een tak en gilde van verdriet over het verlies van haar hele familie, die aan de ziekte ten prooi was gevallen.
Op de bijeenkomst kon men nauwelijks een verstaanbaar woord horen. Het was alles een geween, gekerm en gegil.
In de bespreking waren ook de families Pingo en Pakira aanwezig. Onderling bespraken zij hun noodlot. Vele pingo's en pakira's waren dood gegaan. En terwijl ze spraken ondekte Pingo welk een mooi, wit snoer Pakira om de hals droeg. De pingo's raakten onder elkaar niet uitgepraat over dit mooie snoer. Zij wilden allemaal het snoer betasten. Maar pakira wilde dat niet toestaan. De pakira's waren zich er van bewust dat zij een mooi halssnoer droegen zoals geen enkel ander dier, en ze stonden niet toe dat wie dan ook eraan kwam.
Pingo vroeg aan Pakira of hij het snoer even, heel even maar mocht omdoen. Maar Pakira zei vastberaden nee!!
Tussen de families Pingo en Pakira begon een heen en weer gepraat over het mooie snoer. Tenslotte spraken ze af dat Pakira het snoer wel aan Pingo zou lenen. De families zouden elkaar na een jaar op een afgesproken plaats weer ontmoeten, en dan zou Pingo het snoer aan Pakira teruggeven.
En zo ontmoetten de twee families elkaar weer na een jaar. Maar Pingo maakte geen aanstalten om het snoer aan Pakira terug te geven.
Pakira nu werd ongeduldig en vroeg aan Pingo of hij zich aan de afspraak had gehouden. Pingo keek Pakira aan, en weigerde botweg het geleende halssnoer af te geven aan zijn eigenaar.
En zo ontstond er een grote ruzie, die de oorzaak is geweest dat tot op heden vijandschap heerst tussen de families Pingo en Pakira. Waar zij elkaar maar ontmoeten, bevechten zij elkaar. Pakira wil zijn snoer terug, maar Pingo houdt het maar om zijn hals.
Auteursrechtelijk beschermd