Het groote liede-boeck

Ghebedt ende Dancksegginghe nae den Eten.

NV wy, o Heere, lieve Hemelsche Vader, dese gaven van uwer milderhant ontvangen hebben, die selve ghenuttet, ende daer mede versadicht zijn, de welcke ghy ons, ghelijck oock alle andere uwe gaven, daerom so overvloedelijck gheeft, op dat wy u int herte souden beminnen, ende metten monde ghebenedyen, wy bidden u door Christum uwen Soon, wilt dit doch door die cracht uws heyligen Gheests, in ons volcomen maken, dat wy immers uwe gaven ontfanghende, niet stoutmoedich en worden, nochte uwer liefde ende heyliger gheboden en vergeten. Maer dat wy u van gantscher herten beminnende, niet alleen met onsen monde ende lippen, maer oock met allen onsen wercken ende daden,

[fol. Lll3r]

ende alle het gene dat in ons is, u moghen dancken ende loven, prysen ende gebenedyen, als onsen schepper, versorger ende onderhouder, niet alleen tot desen, maer oock tot den onvergancklijcken eeuwigen leven, tot wiens eere wy nu bidden ende spreken: Onse Vader, etc.

Ghelooft zy de Heere om sijn weldaden,

Die spyse gaf om ons te versaden,

Synen naem moet zijn ghebenedijdt,

En van ons ghepresen tot aller tijdt, Amen.