Dat 3. Capittel.
Dat geen bejaert mensche gants onwetende, nochte alwetende en is.
Niemant tot redens gebruyck gecomen wesende, en mach met waerheyt seggen dat hy met niet allen en weet, al waert dat hy met Socrate schoon wijslijck wiste, dat hy niet altoos en weet. Gemerckt hy dan dat noch weet, dat hy niet altoos en weet. So en mach oock gheen natuerlijc gheboren mensche, al waer hy so wijs als Salomon, met waerheyt segghen dat hy't alles weet. Want alles te weten is die eyghenschappe Godes, die't alleen alles weet.
Ga naar margenoot+ Maer wy menschen altsamen missen ende dolē noch in vele dinghen, 'twelck niet en mach zijn sonder onkunde en̄ onwetenheyt in vele dingen. Die dit inder waerheyt verstaet, sal sich selve so ongaerne als Moyses en̄ Helias van Gode laten stellen (vele min sich self indringen) tot eē Leeraer en̄ Leytsman en̄ gemeenten en̄ volcken om met autoriteyt te leeren. Maer hy sal Ga naar margenoot+ willigh ende gaerne den raet des Apostels ter voorgemelder plaetsen navolgē, houdende: En wilt niet vele Leermeesters worden. Want hy verstaet dat hy self blindt zijnde, en̄ des niet te min bestaende anderē blinden als van Gode gesonden met aensien te leeren ende te leyden, niet voor sich self alleen, maer oock gesamentlijck met vele anderen dolen, in de gracht des verdervens vallen, ende door dien des noch te swaerder straf op zijnen halse halen soude.
Auteursrechtvrij