Gedichten

[p. 75]

Tartini's Droom.

Wat knelt en kwelt Tartini's borst

By 't flikkrend licht der lamp?

Wie sust of bluscht zyn vlammendorst,

Wie helpt hem uit de ramp?

De zoete slaep, der moeden lust,
Die schenkt hem zyn gewenschte rust,

En bant ver van den vromen

De bange nare droomen.

De zanger, zwanger van het lied,

Dat hy niet baren mag,

Bezwymt, en lymt in 't droomgebied

Het droevigst weegeklag;

Hy waant te breken snaar en fluit,
Te dooven ook den toon der luit,

En gaat, al grof en grover,

Tot smaad en wanhoop over.

Hy belt ontsteld.... En Satan naakt

In zynen hellentooi,

Met staart en baard en hoef. Die maakt

Een groetjen duivelsch mooi:

‘Gy wenschtet, lieveling der kunst,
Een lied, dat won een ieders gunst,

Vereerde gy me uw ziele,

Ik leerde u wat beviele.’ -

[p. 76]

 

‘Een lied, dat vliete als wondertoon

 

Door 't aardsche jammerdal,

 

Dat jeugdig, vreugdig trille en schoon,

 

Wanneer ik veedlen zal.

 

Ik geef myn ziel, speelt ge op de wyz',

 

Die ieder hoorder love en pryz'!

 

Laat snel myn gretige ooren

 

Door spel of zang bekoren!’ -

 

 

 

Gezwind begint Heer Satanas

 

Met veêl en vedelboog,

 

Hy treft en heft zyn hoorder ras

 

Uit leed en stof omhoog.

 

Tartini zweeft in hooger sfeer,

 

Het aardsche krenkt noch doet hem zeer,

 

Zyn geest is opgetogen

 

By 't feest van waan en logen.

 

 

 

Het bloed in gloed doorkruist zyn aêr

 

By's duivels vedelspel,

 

Nog trilt zoo mild de tooversnaar

 

Nog huppelt zy zoo snel;

 

Hy viert der blydschap allen toom,

 

En deze ontrukt hem zynen droom,

 

Doch is de zoete leugen

 

Nog frisch in zyn geheugen.

 

 

[p. 77]

 

En bly, dat hy in vluggen droom

 

Het goochelstuk vernam,

 

Omvaêmt en praamt hy, 't oog nog loom,

 

Het lied met vuur en vlam.

 

Hy vat de pen en weldra staat

 

De melodie in 't rykst gewaad,

 

Zy beeft nog vol van leven,

 

En streeft van neef tot neven.