Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 71]

Krekel en goudhaantjen.

Goudhaantjen is een keverlijn,
Leeft stil op eener lelieplant.
Het vindt er kostlik ambrozijn
Als prinsjen in luilekkerland.

Goudhaantjen zwelgt in weelde en min
En rept geen zier en blijft in rust;
De krekel, heel van andren zin,
Sjirpt luid en tromt van liefde en lust.

[p. 72]

 

De krekel rilt en grilt van vreugd

 

En maakt zijn zwak der wereld kond,

 

Wat hem bevalt, wat hem verheugt,

 

Is dra in aller wereld mond.

 

 

 

Goudhaantjen wordt wel eens betrapt

 

In zijner minne heilgenot;

 

Gevangen tjilpt het bang en klapt,

 

Dat ons beweegt zijn droevig lot.

 

 

 

Goudhaantjen is van onder zwart,

 

De krekel is geheel niet wit,

 

En warelik de vraag verwart:

 

Wie hunner meerdre deugd bezit?