Occasio arrepta. Neglecta

[p. 277]

Periocha.

Qvae priscis memorata Sophis, viduata capillis
Occiput, at frontem crinita Occasio (nempe
Obuia prensari facilis, fugitiua regressum
Nec prece, nec pretio, lacrymisque, datura priorem)
Hanc dare Palladiá Juuenes meditantur arenâ.

Ecce tibi in Scenam prodibit amabile Tempvs,

Quo duce se cuiuis Pandora Occasio promtam
Jngeret: atque suas deproment ordine vires.
Praesto aderit Praestes, stellata in veste, Tonantis
Aliger; exacuens nutantia corda Iuuentae,
Temporis & molles ne spernant Virginis horas:
Ast ansam arripiant auidi, quae Numine Diuûm
Obtigit, et capiant quas fert Occasio dotes.

At verò, insidiis & tetri fraude satanae,

Vertitur in risum Tempvs: similique cachinno
Excipitur tantis Occasio foeta tropaeis.
Ilicet illud abit: volucri simul ocyor Euro
Haec fugit, opportuna aliis; qui fronte comatam
Jniectaque manu sistunt, donisque fruuntur.

Elapsam implorant serò lugentque priores.

Ne tamen aeternas subeant pro crimine flammas;
Angelus addit opem, vitae veniaeque sequester.
Amissá praedâ Daemon furit: vtque dolorem
Leniat, in quondam captos exasperat iram.