Algemeen letterkundig lexicon

evangeliarium

Etym: Lat. evangelium < Gr. eu-aggelion = goede boodschap.

Middeleeuwse benaming voor de bundeling in één boekband van de vier bijbelse (canonieke) evangeliën van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes, meestal voorafgegaan door de voorredes en een concordantie-1 om onderlinge vergelijking mogelijk te maken. Wanneer de vier evangeliën tot één tekst gecondenseerd zijn, spreekt men van een evangeliënharmonie.

Dedicatie-miniatuur uit het Egmondse evangeliarium (10^de eeuw). [bron: D. Hogenelst & F. van Oostrom, Handgeschreven wereld (1995), p. 122]

Lit: A. von Euw, Karolingische verluchte evangelieboeken (1989).

evaluatie

evangeliënharmonie