distichomythie

Etym: Gr. di- = twee; stichos = versregel; mythos = woord. Het spreken in telkens twee versregels (disticha).

Een bijzondere vorm van de dialoog in het klassieke versdrama, waarbij de personages beurtelings een tweetal versregels uitspreken. Verwante vormen zijn stichomythie, waarbij de dialoog uit éénregelige uitspraken bestaat, en hemistichomythie, waarbij het halve versregels betreft.

Lit: W. Jens, Die Stichomythie in der frühen Griechischen Tragödie (1955).