Algemeen letterkundig lexicon

o.c.

Etym: Lat. opere citato = in het aangehaalde werk; ook: l.c. = loco citato = te aangehaalder plaatse.

De afgekorte vormen ‘o.c.’ en ‘l.c.’ van de Latijnse woorden ‘opere citato’, resp. ‘loco citato’, worden gebruikt in voet- en eindnoten (voetnoot; eindnoot) om te verwijzen naar eerder met vollediger gegevens aangeduide literatuur. Ook de Nederlandse afkortingen ‘a.w.’ (‘aangehaald werk’) en ‘t.a.p.’ (‘te aangehaalder plaatse’) worden als zodanig gebruikt.

Een auteur dient ervoor te zorgen dat voor de lezer duidelijk blijft op welke auteur en titel de verwijzing betrekking heeft. Zo noemt Knuvelder in deel 1 van zijn Handboek tot de geschiedenis der Nederlandse letterkunde (1970⁵) in noot 1 op p. 30 ‘E.R. Curtius, a.w., 63’; via p. 26 noot 1, p. 23 noot 2, 4 en 6, p. 22 noot 2, p. 20 noot 1, p. 19 noot 2, p. 7 noot 1 en 3 en p. 4 noot 1 komt men uiteindelijk op p. 3 in noot 2 bij Curtius' Europäische Literatur und lateinisches Mittelalter terecht. De eerstvolgende vermelding na p. 30 is pas op p. 56 in noot 2 waar Curtius wegens de wat al te grote afstand als volgt geciteerd wordt: ‘E.R. Curtius, Europ. Lit., ⁴1963, 62’.

Lit: H.J. Boef (red.), Afkortingenlijst van de Nederlandse taal (1989).

obtestatio zie obsecratio-1

occupatio