Algemeen letterkundig lexicon

praemunitio

Etym: Lat. prae-munire = van te voren optrekken, vooraf beveiligen.

Begrip uit de retorica voor het uit de weg ruimen (refutatio) van laster jegens de beklaagde door de verdediger. Quintillianus verwijst naar de Pro Caelio van Cicero, waarin deze de stemmingmakerij omtrent Caelius ongedaan tracht te maken.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 7 (2005), kol. 196-201 (s.v. prolepsis).

praelectio

praeparatio