recapitulatio

Etym: Lat. re-capitulare = terug opstellen onder kopjes < re = opnieuw; capitulum = kopje < caput = hoofd; Gr. anacephaleosis , kephalè = kop.

Term uit de retorica voor een enumeratio, een opsomming van de hoofdpunten, bij wijze van algemeen overzicht om het geheugen op te frissen aan het slot van een betoog als onderdeel van de peroratio (in de conclusio). Ook wel anacephaleosis genoemd. Als de opsomming van te behandelen punten aan het begin van een betoog gegeven wordt of ter afsluiting van de narratio, heet dat partitio.