Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)

XML (11,37 MB)

tekstbestand



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

oxymoron

Etym: Gr. oxu-mōros = een scherpe, schijnbaar ongerijmde tegenstelling < oxu- = scherp; mōros = afgestompt.

Term uit de stilistiek ter aanduiding van een bijzondere vorm van antithese, en wel een antithese per afzonderlijk woord. In deze contradictio in terminis, vaak in de vorm van een contradictio in adiectio, gaat tussen de twee leden van de antithese een intellectuele paradox schuil. Deze stijlfiguur kan verschillende functies hebben, zoals paradox, verrassingseffect of het oproepen van extreme emoties.

Men kan diverse soorten onderscheiden, zoals de samenstelling bestaande uit twee tegenovergestelde adjectieven (bijv. 'levend dood') of substantieven ('haatliefde'). Mogelijk is ook een combinatie van substantief met tegenovergesteld adjectief (bijv. 'jonge grijsaard') of van een werkwoord met een tegengesteld bijwoord (bijv. 'veelzeggend zwijgen').

Als synoniem gebruikt men soms de term antilogie (te omschrijven als 'tegenstrijdigheid').

Lit: E. Weber, Das Oxymoron bei Shakespeare (1963) • W. Freytag, Das Oxymoron bei Wolfram, Gottfried und andern Dichtern des Mittelalters (1972) • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 701-708; dl. 6 (2003), kol. 469-475.

oversprong zie enjambement ozalidproef

thematisch veld:

Moderne stilistiek en taalkunde
Teksten: samenhang en doorbreking

Retorische procedés en stijlfiguren: de klassieke traditie
Gedachtefiguren: contrast

Vorige Volgende