klankspeling

Term die wel eens gebruikt wordt als Nederlandse vertaling van calembour, m.a.w. een op toevallige klankovereenkomst berustende woordspeling.

Een aardig voorbeeld ervan is te vinden bij Kees Stip:

Twee wouwen stonden laatst te Smilde
te spreken met een groepje wilden.
De wilden wilden in de echt
een zeker zelfbeschikkingsrecht.
De wouwen wouwen van hun vrouwen
hetzelfde wat de wilden wouwen.
(Kees Stip, Lachen in een leeuw, ed. D. Welsink, 1993, p. 227)