Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)

XML (11,37 MB)

tekstbestand



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

runen(liederen)

Etym: Oudnoors rûn = geheim, toverteken.

Runen zijn Oudgermaanse lettertekens, vaak geassocieerd met mysterie en magie. Het runenalfabet, futhark genoemd naar de eerste zes letters (th is één letter), bestond in Scandinavië uit 24 tekens, in Engeland uit 29. Aan de basis van het tekensysteem zou vermoedelijk het Griekse of het Romeinse alfabet liggen dat, naar men vermoedt, door de Germanen aangepast werd om het in hout of op duurzame materialen te kunnen kerven.

Drie strofische gedichten, een Oudengels (8ste eeuw), een Noors (13de eeuw) en een IJslands (15de eeuw), die de namen van de runen verklaren, worden runenliederen genoemd. Ze zijn op de eerste plaats mnemotechnisch, maar tonen wel aan hoe de runentekens werden aangeleerd en geduid.



illustratie
Runen in de 'Codex runicus Armanag' (13de eeuw). [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (19884), p. 28]


Lit: A. Bammesberger (red.), Old Englisch runes and their continental background (1991) • M. Philippa & A. Quack, Runen: een helder alphabet uit duistere tijden (1994) • W. Krause, Les runes (1995) • T. Looijenga & A. Quack (red.), Frisian runes and neighbouring traditions (1996) • C. Giliberto, Le iscrizioni runiche sullo sfondo della cultura frisone altomedievale (2000) • T. Spurkland & B. van der Hoek, Norwegian runes and runic inscriptions (2005) • K. Düwel (red.), (Wilhelm Grimms) Ueber deutsche Runen (1821-1828; reprint 2009) • J. Nowé, De Vikingen achterna. Wat de runen ons vertellen (2009) • J. Nowé, 'Runen raden' in Filter 19 (2012) 3, p. 35-42.

ruiterlied running title zie kopregel

thematisch veld:

Lyrische en poëtische genres
Exotische versvormen
Zangteksten en poëzie over muziek

Schrift en handschrift
Schriftsoorten

Vorige Volgende