Sitz im Leben

Etym: Du. plaats in het leven.

Term, geïntroduceerd door de protestantse theoloog Hermann Gunkel en gebruikt in de bijbelinterpretatie, waarmee men op de omstandigheden en communicatiesituatie van bepaalde bijbelpassages duidt, zoals hun eigenheid als brief, parabel, klaagzang, enz. en bijzonderheden over hun sprekers en toehoorders. Zo kan bijvoorbeeld de Sitz im Leben van een psalm een tempelritueel zijn. De bijbelinterpretatie heeft o.m. tot doel dergelijke omstandigheden bloot te leggen om de passages in kwestie juister te kunnen begrijpen.

In bredere zin wordt de term ook gebruikt om aan te geven dat de betekenis van een tekst mede verklaard kan/moet worden vanuit zijn sociaal relevante context en omstandigheden.

Lit: R. Rendtorff, The Old Testament: an introduction (1985).