affective fallacy

Etym: Eng. affective = gevoelsmatig, emotioneel; fallacy = dwaling, drogreden.

Term afkomstig van W.K. Wimsatt en M.C. Beardsley die in een essay in 1949 schreven dat het een misvatting zou zijn poëzie op haar emotionele effect op de lezer te beoordelen. Zij waren van mening dat het gedicht als object van kritische beschrijfbaarheid daarmee buiten beschouwing bleef, waarmee subjectiviteit en impressionisme de boventoon zouden gaan voeren. Wimsatt en Beardsley sloten met hun verwerping van de affective fallacy aan bij de kritische praktijk van het New Criticism die grote invloed had op de ontwikkeling van de close reading, een tekstgerichte of ergocentrische benadering van teksten.

Lit: W.K. Wimsatt, The verbal icon (1954) • M.C. Beardsley, Aesthetics: Problems in the philosophy of criticism (1958) • R. Gruttemeier, Auteursintentie: een beknopte geschiedenis (2011).