dibrachys

Etym: Gr. twee korte (lettergrepen) tellend < di= twee; brachys = kort.

Antieke versvoet bestaande uit twee korte lettergrepen: ˘ ˘. Als synoniem gebruikt men ook pyrrhichius, omdat hij gebruikt werd in de krijgsdans (Gr. pyrrichè). De dibrachys is blijkbaar de kortste metrische voet in de Griekse en Latijnse verskunst. Overigens werd hij niet door iedereen als een echte versvoet erkend, omdat men ervan uitging dat een versvoet ten minste drie morae of tijdselementen moest kennen (zie tribrachys, ˘ ˘ ˘)

In de Engelse poëzie komt hij vaak voor als variant in een reeks jambische verzen. Een Nederlands voorbeeld van een dibrachys in een overigens jambisch (jambe) vers is het volgende:

Gĕen stēi/gĕrĕn/dĕ wāan/zĭn mēer/ văn mōed
(M. Nijhoff, VG, 1995, p. 115)

Lit: A. Preminger, Princeton Encyclopedia of p[oetry and poetics (1990⁸), p. 683 • J. Lennard, The poetry handbook (2005²), p. 1-30.