Zwart goud

[p. 32]

Zijn wij te laf?

Zijn wij te laf om een daad te doen,
die grooter is dan eigenlijk mag,
die verder reikt dan het daaglijksch fatsoen
en slingert ons buiten de sleur van den dag?
Zijn wij te moe en te loom en te sloom,
kijken wij liever de kat uit den boom
en graven in godsnaam ons eigen graf...
Zijn wij zoo laf?

Beseffen wij traag en hopen wij graag
en zeulen maar mee en gelooven 't wel,
en lezen de krant, en vertrouwen wij vaag
dat gespaard ons blijft de pest en de hel?
Geeft ons elk ‘lichtpunt’ berustende hoop,
slikken wij de ‘opleving’ als abdijsiroop,
als die rust maar blijft, die geen herrie gaf...
Zijn wij zoo laf?

Zijn wij te laf... Bevreesd voor de daad.
Bang voor de moeite. Benauwd voor ons geld.
Beter stuurman aan wal dan soldaat.
Liever niet gaan dan den pas versneld.
Klagen en vragen en dragen wij mee,
hopen wij, loopen en bukken gedwee
in elken gewenschten sukkeldraf...
Zijn wij zoo laf?

[p. 33]

 

Zijn wij te laf om toe te slaan,

 

om verder dan het daglicht te gaan,

 

te stijgen boven de laagheid der steden,

 

als makker in den strijd te staan,

 

dieper te bidden dan de kerkboekgebeden,

 

meer te belijden dan wat hoeft beleden,

 

meer te doen dan wat hoeft gedaan?

 

Zijn wij als gras dan platgetreden?

 

Waar is de wil en de gloed en de moed

 

en de durf om vrij en groot te zijn,

 

zijn wij te laf en te braaf en te goed

 

en te fijn en te klein en vreezen wij pijn?

 

Laat ons dan ondergaan in het grauwe,

 

neerblazen zal ons de eerste storm,

 

kronkelend als een getrapte worm

 

onder den voet van die ploegen en bouwen.

 

Ja, het zijn lafaards, die steeds maar klagen;

 

ja, het zijn lafaards, die blijven verdragen,

 

knechten en slaven in ketens geslagen,

 

droomend over hun kleine plezier

 

der blijheid en vrijheid, op papier.

 

 

 

Waar is de tijd van de knots en het zwaard,

 

die kruistochten hield en draken versloeg,

 

die plantte den vlag in den nok van de aard,

 

die wikte noch woog, die geen rust verdroeg,

 

die, schande dit volk dat steent en miauwt,

 

haar kathedralen en burchten maar zelf heeft gebouwd

 

tot trotsch monument op haar glorierijk graf...

 

Volk...! Gooi die lamme lamlendigheid af!

 

Of... zijn wij te laf?