Eduard de Dene. Testament rhetoricael

Euangelion
Vpden xix.^en zondach naer drievuldicheyts dach.⁺

In dien tyden iesus in een scheipken clemmende
Es ghecommen in zyn stede naer touervaeren
daer te vooren veel vyanden inde verckens themmende
daer eerst veel mensschen of bezeten waeren
ende ziet / zy brochten tot hem int openbaeren
eennen ichteghen int bedde ligghende cranck
iesus ziende huer ghelooue / sprack zonder spaeren
totten gichteghen / zuene / betraut in tbevanck
hu zonden worden hu vergheuen eeuwich lanck
Ende zommich vanden scriben ziet gheveynst ghepareirt
als eeghin goetdynckers / om lof ende danck
zeyden in haer zeluen Dese Blasphemeirt
en als iesus ghezien hadde / diet al^* grondeirt
haerlieder quae ghedochten / doe gheseyt heeft hij
waerom dynct ghy quaet in hu herten verstorbeirt
welck zo es Lichtere te zegghene my
die zonden die worden hu vergheuen vry
⁺ of te zegghen staet vp / ende wandelt int leuen
dat ghy mueght weten / dat de zuene des menschen hier by
macht heeft vpder eerden / om de zonden vergheuen
doe zeyt hy tot den gichteghen / die heere verheuen
Staet vp neimt hu bedde / ende in hu huus ghaet
hy es vpghestaen / end in zyn huus gheghaen beseuen
die schaeren dit anziende / hebben ghevreest die daet
ende hebben god almachtich / daert al onder staet
gheglorificeirt / die zodaneghe macht
den menssche heeft ghegheuen / die bouen al baet
want al dat buten god es / dats zonder cracht
en ydel gheacht /

+ Mathei .9.

* Oorspronkelijk tweemaal ‘al’; eerste ‘al’ doorgehaald.

+ 423 r