Een liedje voor een cent

[p. 14]

Dondersteen

De kerk van Dommekrachten
heeft er geen toren en geen klok.
Die hebben ze vergeten
en ook de vlaggestok.

Ze gaan de toren bouwen
als ieder klaar met eten is.
Een toren met acht hoeken
omdat dat ‘anders’ is.

Maar niemand heeft er centen,
en niemand weet goed hoe het moet.
Zo'n toren is geen peuleschil
van zevenhonderd voet.

Ze hebben wel hun steentje,
hun dondersteentje meegebracht.
De toren wordt van dondersteen.
Dat is niet gek bedacht.

Maar toen het werk gedaan was,
de klok erin, de vlag eruit,
toen riep een Dommekrachter bang:
‘Gauw, vlug daar, achteruit!’

Zo zagen ze 't gebeuren:
de toren ging steeds schever staan
totdat hij op het kerkdak lag
of hij wou slapen gaan.

[p. 15]

 

En alle donderstenen

 

die rolden voor het kerkportaal.

 

Nu is de kerk gesloten

 

voorgoed, voor allemaal.