Refreinenbundel

(1940)–Jan van Doesborch– rechtenstatus


Ga naar margenoot+ [XIX] Refreyn VAlsche Fortune tfy, die my heeft getoghen tot reynder liefden, tmoet mi mishaghen, want noyt lief en was noyt van liefden soe bedroghen als ic diet al moet verdraghen. 5[regelnummer] mi deert dat mijn oogen haer oyt aensagen en dat ic mi duer haer ionstighe daet heb mi laten van haerder liefden duerknagen, Ga naar eindvs. 7 ghelijc een scaepken dat die wolf verslaet. och hoe mach si gheuinden in haren raet 10[regelnummer] dat si als die weerhaen met allen winden haer herte gekeert heeft, noyt arger quaet; mer want icse nv met dobbelen gronde vinde Ga naar eindvs. 12 so mach ic wel segghen nacht ende dach: adieu die alderliefste die ic te minnen plach.
[pagina 49]
15[regelnummer] Al had si die siele wt mijnen lichame Ga naar eindvs. 15 en 16 en duyterste begheerte van mijnen bloede en al dat wesen mach in mijnen name Ga naar margenoot+ mi toebehorende van eertschen goede, so soudict hebben tot haren voorspoede 20[regelnummer] ionstelic geschoncken met vieriger trouwen om dat icse so reael sach van moede Ga naar eindvs. 21 int schijn der liefden, na haers woorts ontfouwen, die als een riet seer wanckelbaer schijnen. Ga naar eindvs. 23 dus moet mi die tijt en huere berouwen 25[regelnummer] dat icse oyt sach met vruechden verkeert in pijnen. Ga naar eindvs. 25 ic segt als nv en tot allen termijnen, nv doende mits desen als vore ghewach: adieu dalderliefste die ic te minnen plach. Al heeftse getrouwicheyt aen mi gewonnen, 30[regelnummer] al heeftse mi cathoen wten ooren gesponnen Ga naar eindvs. 30 mits liefde die in mijn herte was gheseten, daer en leyt niet aen, ic moetse wel vergeten; mer het deert mijnder herten bouen natuere. duer mi so moet haer sijn verweten 35[regelnummer] die grote ontrouwicheyt mijn leuen duere, och daer si so ghetrou scheen van labuere int stroyen der woordekens vol minnen gesayt tot miwaert als een die alderliefste figuere daer mijn herteken somtijts bi was ghepayt; 40[regelnummer] Ga naar margenoot+ mer want si alst rat van fortunen drayt, contrarie haers wesens, ic wel seggen mach: adieu die alderliefste die ic te minnen plach. Prince Die princesse die ic onghetrouwich scriue, het scheen bouen alle princessen eene 45[regelnummer] amoreuser te sijn van haren bedriue en ghetrouwigher tot miwaert alleene dan alle deedelste princessen ghemeene
[pagina 50]
die oyt tot haren prince ghestadich liefde droeghen met ionsten reene. 50[regelnummer] want icse nv vinde so onghenadich als een die de quale mijnder herten met wanckelbaerheyt wil maken beladich, so seg ic nv adieu met droevige smerten, dus wacht v voor al sulcke perten, Ga naar eindvs. 54 55[regelnummer] so en durfdi niet seggen dit swaer geclach: adieu die alderliefste die ic te minnen plach. [twee fleurons]	margenoot+ [f. 35 r°] eindvs. 7 mi is overbodig. eindvs. 12 mer want: aangezien; vgl. vs. 40 met dobbelen gronde: dubbelhartig; vgl. S. CCVII, 11; ABN. I, a, 9, en vele andere dergelijke uitdrukkingen: dubbelen aert (S. CCXXXII, 29); dubbel dierken (S. LXXXVI, 6); -velleken (S. LXXVII, 29); -wijf (CCXV, 35). eindvs. 15 en 16 zijn wsch. ietwat corrupt; voor had leze men wellicht bad, voor en: in of met margenoot+ [f. 35 v°] eindvs. 21 reael ... van moede: betrouwbaar, rechtschapen; vgl. Hand. d. Amour. G 4 r°: reael van herten. eindvs. 23 schijnen: blijken. eindvs. 25 vruechden verkeert: vreugde die veranderd is. eindvs. 30 cathoen wten ooren gesponnen: voor den gek gehouden (Ndl. Wdb. VII, 1838). margenoot+ [f. 36 r°] eindvs. 54 perten: streken.

Vorige Volgende

Ga naar margenoot+ [XIX] Refreyn