Refreinenbundel
(1940)–Jan van Doesborch–
Auteursrecht onbekendGa naar margenoot+ [LXXV] Refreyn
LOf hem diet altemael heeft ghemaect,
al dat leuen heeft en redene smaect
en tsinen wille weder ontmaken mach,
die wil v reyn bloeme onghelaect
5[regelnummer]
ghesparen in eeren daer therte naer haect
en wil v verleenen eenen salighen dach.
sint dat ic v eerst met ooghen aensach
wert ic ghestelt in een swaer prisoen,
| |
[pagina 137]
| |
ic en cans niet ontgaen, o wy o wach,
10[regelnummer]
ic moet sware boeyen mi aen doen
inden kercker der minnen om claer bevroen, Ga naar eindvs. 11
dus biddic v reyn minlijc beelde soet,
als die ghespannen is in Venus lamoen, Ga naar eindvs. 13
doet uwen armen gheuanghen goet.
15[regelnummer]
Niemant en mach versoeten dbitter lijden
dat mi so deerlijc comt bestrijden
dan ghi die sijt mijnder sinnen regent,
meestersse des kerckers wilt mi verblijden,
lost mi wten banden, wilt wreetheyt mijden,
20[regelnummer]
mer stort doch medecijne excellent
tot mijnen confoorte, reyn beelde yent,
Ga naar margenoot+ noyt lieuer noch schoonder te gheenen dagen,
mijn herte schinckic v voor een present,
als rantssoen so willet met v draghen. Ga naar eindvs. 24
25[regelnummer]
gheminde kerssouwe mijns sins behaghen,
minlijc int aenschouwen, van sinnen vroet,
ic bidde om mi te hoeden van plaghen,
doet uwen armen gheuanghen goet.
Wat is v beholpen met mijnder quale?
30[regelnummer]
ic draghe dy, lief, op alteenenmale
siel, lijf en goet, steruen en leuen.
op mijnder trouwen, o cuyssche smale
en sach ic noyt gheen te berghe te dale,
die in mijn herte ye stont soe hooch verheuen,
35[regelnummer]
wilt dan uwen armen gheuanghen gheuen
troost en confoort, boete voor pijne.
och mochtic bliuen v eewich beneuen,
tmijnder siecten en is gheen ander medecijne,
ingloedich Carbonckel, o claer Robijne,
40[regelnummer]
sijt niet wreet te miwaert eedel bloet,
mer ic bid v minlijc schoon rosemarijne,
doet uwen armen gheuanghen goet.
| |
[pagina 138]
| |
Al had ic te leene Alexanders victorie,
al had ic die wijsheyt van Salomons memorie,
45[regelnummer]
Ga naar margenoot+ al had ic Augustus rijcheyt te loone
en den schat van Crassus consistorie, Ga naar eindvs. 46
so en gheerdic schoon lief gheen ander glorie
dan dopsien van uwen bequamen persone, Ga naar eindvs. 48
bouen Pelagia van Anthiochien schoone
50[regelnummer]
oft Danes inden toorne van metale, Ga naar eindvs. 50
oft Semirannis draghende die croone
van Assirien den rijcke principale,
noit vrouwe soetgrondiger in corten verhale
dan ghi die mi in drucke labueren doet,
doch bid ic v hertelik als speciale
doet uwen armen gheuanghen goet.
Nacht noch dach ic rusten en can
so ben ic gheuanghen in v ghespan
der minnen daer mi toe dwingt natuere.
60[regelnummer]
ic duchte, ic twijuel, en so hopic dan
dat mi v schoon ymage alle duecht yan
met compassien, reyn eedel schoon figuere;
een iaer dijns opsiens is nau een vre,
mer een vre dijns deruens dunct mi een iaer.
65[regelnummer]
dijn bequaem ghesichte reyn beelde puere
schijnt bouen die sonne oft mane claer.
al ben ick duer v ghehecht int lijden swaer,
Ga naar margenoot+ ic bid v ghestadelic in mijnen moet
volcht der compassien aert en sonder vaer,
70[regelnummer]
doet uwen armen gheuanghen goet.
Prince
Princesse gheminde excellente reene,
bemint bouen gout oft dierbaer steene,
in mijn herte dat muechdi mi betrouwen
gheen lieuer princesse dan ghi alleene,
| |
[pagina 139]
| |
75[regelnummer]
gheen ander in al die werelt ghemeene;
mijnen druc vergaet duer dijn aenschouwen,
wilt mijn liefde in uwer liefden houwen
ende wilt ghetrouwen arbeyt verghelden.
laet dan van confoorte ouer mi douwen Ga naar eindvs. 79
80[regelnummer]
want alle mijn sinnen tuwaerts helden,
laet mi doch wesen metten ghetelden
dien in liefden ghenaecte troostigen vloet,
hoert op den roep in bosschen in velden:
doet uwen armen gheuanghen goet.
[sluitstuk] Ga naar margenoot+ [houtsnede] |
|