Refreinenbundel
(1940)–Jan van Doesborch–
Auteursrecht onbekend[CXLIX]Ga naar margenoot+ Van lachen en constic mi niet ghewachtenRefreyn
Twee ionge simmen ende een oude katinne
Waren eens versaemt puer int secrete
| |
[pagina 263]
| |
Met eenen lobben dien si toochden minne. Ga naar eindvs. 3
De simmekens seyden met blijden sinne:
5[regelnummer]
Laet wijn halen, dats iuyst van onsen vermete.
De kattinne sey: ia, wat lecs datmen eete.
Lobben hadt wel, twert ter stont ghedaen.
Ick stont en sacht vast door een splete;
Ho ho, dachtick, hoe sal dit vergaen.
10[regelnummer]
De simmekens die droncken den rijnschen traen
En lieten de koeyen drincken dwatere,
En doude kattinne, wilt wel verstaen,
Poochde lubben te lusen metten snatere.
peisdic waert latere, tmocht lobben vercrachten;
15[regelnummer]
Van lachen en cost ick mi niet ghewachten.
De simmekens vlogen lobben om den hals,
Feestierende, tdochte hem al voort wint.
Lobben wt vruechden sey: haelt van als,
Tregye, sucade, sonder veel ghescals Ga naar eindvs. 19
20[regelnummer]
En vanden besten datmen int stede vint.
Ga naar margenoot+ Doude katinne sey: wa Venus kint
Vruecht heb v lijf duer de woorden suet,
En haer oogen lietse gaen al omtrint:
Haddic uwen bucht dachtse so waert al goet. Ga naar eindvs. 24
25[regelnummer]
De simmekens dansten en lobben hielt voet
Als oft hi noyt dans en hadde ghesien,
Hi waende springen so die menige doet
En hi viel int voetsant wie cost hem verbien.
Vruecht sciepic bi dien, tginc na mijn achten,
30[regelnummer]
Van lachen en costic mi niet ghewachten.
Lobben was den wijn ghestegen int hoot
Ende ghinc sitten slapen op een spenne. Ga naar eindvs. 32
De simmekens bedreuen iolijt seer groot
En doude katinne siet op mijn doot
| |
[pagina 264]
| |
35[regelnummer]
Sey: nv eest tijt dat ick veelen minne, Ga naar eindvs. 35
Eest dat ick mijns selfs bedriuen kenne
Ick sal hier gaen togen mijnen aert
En scrijuen sijnen bucht al in sonder penne
En scoeyen van hier dan ongespaert. Ga naar eindvs. 39
40[regelnummer]
Volcht mi, wildi dat v dies bate naert
Want den bucht wort goet om maken iolijt.
Laet lobben hier sitten, hi es so wel bewaert
Ga naar margenoot+ Al waer hi certeyn sijns geldekens quijt.
Gaet, dachtic tdier tijt, qualic moeti vernachten,
45[regelnummer]
Van lachen en constick mi niet ghewachten.
Prince
Als lobben ontwaecte en hem seluen besach
Vant hi hem geldeloos, sijns geselscaps los.
Lobben sey: heer weert, ic doe al dat ic mach,
Bi der doot ick en vinde hase noch vos.
50[regelnummer]
Bilo, sey de weert, schiet wt uwen dos, Ga naar eindvs. 50
Esser gheen gelt, wa scabbeken is goet pant. Ga naar eindvs. 51
Wie inden bay wilt busen oft inden ros Ga naar eindvs. 52
Die moet int leder hebben oft inde hant.
Ke, heer weert, isser geen ontfermen in tlant,
55[regelnummer]
Sprac lobben, ic ha gelts genoech heen morgen
Mer dees croengen die mi toonden schoon samblant, Ga naar eindvs. 56
Die hebbent wech al souwense verworgen. Ga naar eindvs. 57
De weert sey: tborgen is niet in mijnre machten.
Van lachen en constic mi niet ghewachten.
[sluitstuk] Ga naar margenoot+ [twee houtsneden naast elkaar] |
|