Wilhelmina Drucker en de schandaalroman George David

In het jaar 1885 veroorzaakte de verschijning van de roman ‘George David’ van G. & E. Prezcier veel opschudding. De recensenten spraken van een ‘schandaalroman’, een ‘chantageroman’ en een ‘wraakschrift’. Het was al spoedig een publiek geheim dat achter de namen G. & E. Prezcier de zusjes Wilhelmina en Louise Drucker schuil gingen, van wie de eerste bekend is geworden als voorvechtster voor de rechten van de vrouw (de beweging Dolle Mina werd naar haar vernoemd). ‘Verontwaardiging, wanhoop, afschuw, gevoel van recht en billijkheid dreven ons er toe “George David” te schrijven’, aldus de beide zusjes, die met het schrijven van het boek geen literaire pretenties hadden. Ze vertellen de geschiedenis van hun vader, die hun moeder in de steek had gelaten nadat Wilhelmina was geboren. Het boek werd een bestseller, waarvan een tweede uitgave verscheen. Ook kwam er een Duitse versie uit. Dit was niet naar de zin van de halfbroer van de schrijfsters, het latere kamerlid prof.mr. Hendrik Lodewijk Drucker, tegen wie het boek in feite gericht was. Hij heeft kans gezien nagenoeg alle exemplaren van ‘George David’ op te kopen en te vernietigen. Een van de zéér zeldzame exemplaren die de dans zijn ontsprongen, is gebruikt voor een herdruk in dit nummer van De Engelbewaarder. Het geheel wordt gekompleteerd met een aantal dokumenten, recensies en foto's, alsmede met het interview dat Wilhelmina Drucker vlak voor haar dood werd afgenomen door de journaliste W. van Itallie-van Embden, de Bibeb van de jaren twintig. Dit nummer wil een curieus en onbekend stukje historie belichten rondom een vrouw die een duidelijk spoor heeft getrokken door het sociale en politieke leven van ons land.