Het goud der gouden eeuw

[p. 11]

Liefdes hof braveert het al

[p. 13]

Sonnet

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden
De gouden blonde tros, citroenig van koleur,
Gezeten in de lucht, recht buiten de achterdeur,¹⁾
Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde.
Dan beven amoureus de liefelijkste winden
In 't gele zijdig haar en groeten met een geur
Haar goddelijk aanschijn, opdat hij deze keur
Behield, van dagelijks haar daar te laten vinden.
Gelukkig is de kam, verguld van elpebeen,
Die deze vlechten streelt, dit waardig zijnde alleen:
Gelukkiger het snoer dat in haar dichte tuiten
Mijn ziele mij verbindt en om 't hoofd gaat besluiten,
Hoewel ik 't liever zie, wil 't geluk, naar zijn gunst:²⁾
Het schone van natuur passeert³⁾ toch alle kunst.

anonymus

1) buitenlucht

2) in zijn natuurlijke bevalligheid

3) overtreft