Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Lyrisch labyrinth (1930)

Informatie terzijde

Titelpagina van Lyrisch labyrinth
Afbeelding van Lyrisch labyrinthToon afbeelding van titelpagina van Lyrisch labyrinth

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.41 MB)

Scans (7.46 MB)

XML (0.14 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Lyrisch labyrinth

(1930)–Anton van Duinkerken–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 106]
[p. 106]

Drie Monologen uit het ongeschreven Drama ‘Piet’

(Het stuk speelt hier of daar in de Verenigbare Nederlanden, ten tijde der Kamerverkiezingen. In de drie, hier geschetste taferelen stelt het toneel beurtelings voor: den ingang van een stemlocaal, een kamer ten huize van Piet, en een op hol geslagen luchtballon. Buitengewone toneelrequisieten kunnen dilettanten-verenigingen zuinigheidshalve vermijden door het gebruik van gordijnen, net als Verkade dat doet).

1e Bedrijf.
10e Tafereel.

Gezapige Geert (een kiezer)

Ik en mijn stem zijn twee, die malkander niet kunnen ontberen, want ik wens te worden bestuurd en ik wens mijn land te regeren, dat is zo ‘het recht van de mens’ naar de redenaar op de vergadering zegt ‘de roep, die de burger verneemt, die zijn oorschelp te luisteren legt aan den hartslag van de beschaving’. Wat heb ik dat netjes onthouwen!

(Hij kijkt rond)

De Kamerverkiezingen zijn toch wel prettig sinds 't stemrecht der vrouwen je kans geeft om eens wat meer van de wereld te zien voordat ze vergaat. Ik ben rooms. En dus democraat bovendien. Ik moet in een hokje gaan zoeken welk hokje ik zwart moet maken maar 't eerste hokje is moeilik te vinden; het twede vergat ik. Die zaken van openbare bestuursmacht en zo zijn niet zo gewoon als je net als ik, die een heel eind van 't dorp woon en nooit in de krant lees (om de slechte lectuur te vermijden) plotseling opgeroepen wordt en voor je land een Kamerlid in een hokje moet onderscheiden,

[pagina 107]
[p. 107]

als er juist verschrikkelik veel Kamerleden en hokjes voorradig zijn. Daarom heb ik al tegen Pietje, mijn huisvrouw, gezegd, ‘de klare wijn schenken de grote heren alleen op hun eigen tafel’. Een democraat mag dat zeggen als hij Zondags naar de kerk gaat en geen moeite doet om de Schrift verkeerd uit te leggen net als de Christelijken of de rooie Socialisten, die allemaal revolutie willen maken, of ze niets over Rusland en Mexico wisten. Maar affijn. De pastoor zegt dat een enkele stem soms voldoende is om de doorslag aan onze partij te geven en mijn stem is vast en gewis zulk een doorslag gevende stem. Het is prettig om over te denken dat wij allemaal geroepen zijn om elkaar een regering te schenken. Ik ben de Gezapige Geert en mijn gebuur is de Kreupele Klaas, die is protestant en kiest voor mij, zo als ik voor hem, een baas. Ik moet zorgen dat wij het winnen. Daar heb je mottige Melis die heeft verstand van politiek en weet precies wie er rood, wie er zwart, wie er geel is, wie helemaal niets en wie de man, die het houdt met het volk en die is toch maar van ons aller gevoelens in de Tweede Kamer de tolk.

(Door het opkomen van mottige Melis wordt deze monoloog verder onmogelik gemaakt).

2e Bedrijf.
11e Tafereel.

Piet (ongekozen candidaat).

Een zelfmoord is te veel. Een ingezonden stuk meer passend, dunkt mij, nu het wisselend geluk mijn grote kans op 't Kamerlidmaatschap verijdelt. Dus hartstocht vier u bot, en doe het ongebreideld, blaas, edelheid mijns breins, de knetterende vonk van het geschonden recht zo hevig aan, dat Konk die wèl gekozen is, weldra zal moeten vallen.

[pagina 108]
[p. 108]

Woed, ijver! liefde, blaak! ‘Bataafsche Morgenpost’ in uw kolommen zij hij geest'lik afgerost de snoodaard, die de veiligheid bederft van allen ....

(Een revolverschot doet hem opschrikken uit dit gepeins om te bemerken, dat hij per abuis toch zelfmoord heeft gepleegd).

3e Bedrijf.
Laatste tafereel.

Naatje van den Dam:

Hulp! Hulp!

GORDIJN.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken